Maria Romanowa
Z Wikipedii
Jej Cesarska Wysokość Wielka Księżna Maria Nikołajewna Romanowa (Великая Княжна Мария Николаевна Poманoвa, ur. 14 czerwca/26 czerwca 1899 w Peterhofie, w Sankt Petersburgu; zm. 5 lipca/17 lipca 1918? w Jekaterynburgu) - wielka księżna rosyjska.
Trzecia córka cara Mikołaja II i carycy Aleksandry Fiodorownej, ostatnich autokratycznych władców Rosji.
Młodsza siostra Wielkiej Księżnej Olgi i Tatiany. Starsza siostra sławnej Wielkiej Księżnej Anastazji i ostatniego następcy tronu rosyjskiego, carewicza Aleksego.
Wnuczka cara Aleksandra III. Prawnuczka królowej Wiktorii "babki Europy". Spokrewniona z brytyjskim domem królewskim, niemieckim domem cesarskim, a także z domami królewskimi w Rumunii, Szwecji, Grecji, Jugosławii, Norwegii, Belgii, Danii i Hiszpanii.
Spis treści |
[edytuj] Charakter i obycie
Marię nazywano Masha, Mashka, a także francuską odmianą jej imienia - Marie. Generalnie jednak i oficjalnie rodzina i przyjaciele nazywali ją jej imieniem i patronimem - Maria Nikołajewna.
Maria uchodziła za piękną i lubiącą flirtować dziewczynę. Miała brązowe, długie włosy i duże, niebieskie oczy. Rodzina często nazywała ją Aniołkiem Botticelli'ego. Wielki Książę Rosji Władimir Aleksandrowicz nazwał ją przyjaznym dzieckiem ze względu na jej łagodną naturę. Ogromną miłością Maria darzyła ojca, cara Mikołaja II, którego nazywała "Papa". Gdy car był chory na tyfus, Maria co noc całowała miniaturkę zdjęcia swego ojca na znak oddania i miłości do niego, ale także aby szybciej powrócił do zdrowia.
Maria i jej młodsza siostra Anastazja nazywane były Małą parą (ang. Little Pair - co mogło oznaczać także Młodsza Para), ponieważ były młodszymi siostrami. Starsze od nich: Olga i Tatiana tworzyły Dużą Parę (ang. Big Pair).
Maria dominowała nad Anastazją swą energią i entuzjazmem. Jednak obydwie uwielbiały okazje, przy których mogłyby się pieknie wystorić - jak przystało na księżniczki. Pierre Gilliard, nauczyciel francuskiego Marii oraz jej rodzeństwa określał swoją uczennicę tak: "Miłe dziewczę, wysoka jak na swój wzrost, jej obraz to samo zdrowie".
[edytuj] Relacje z Rasputinem
Maria i jej rodzina Aleksego nazywali "Baby". Gdy carewicz dostał ataku hemofilii, caryca Aleksandra zwróciła się o pomoc do Grigorija Rasputina. Ku uciesze rodziny cesarskiej, rzekomy mnich uratował życie choremu Aleksemu, czym zapewnił sobie sympatię cara i jego rodziny. "Święty pan", jak carskie dzieci nazywały Rasputina, wykorzystywał każdą okazję do spotkania z Aleksym, ale innym powodem dla jego wizyt była chęć posiadania wpływów i nieoficjalnej władzy w Imperium Rosyjskim. Rasputin był też nazywany przez Marię i jej rodzeństwo "Nasz Przyjaciel", co doskonale obrazowało pozycję faworyta na dworze carskim.
Rasputin, aby pozyskać przychylność pary cesarskiej, zaprzyjaźnił się z królewskimi dziećmi (oprócz Aleksego): Olgą, Tatianą, Marią i Anastazją. Pierwszy telegram, jaki napisał w 1908 roku do 9-letniej Marii, brział: "Przypuszczam, Wasz prosty mnich, że My będziemy się widzeć wkrótce! Wielki pocałunek!". Drugi telegram, jaki Rasputin napisał do Marii, brzmiał: "Moja mała M! Moja mała przyjaciółko! Może inni pomogą Wam nieść Wasz Krzyż i radość w Chrystusowym Świecie. Patrzę, już wieczór. Tak więc żegnam się dziś z kłopotami tego świata".
[edytuj] Śmierć i Kanonizacja
Została zamordowana przez bolszewików w Jekaterynburgu w nocy z 16 na 17 lipca 1918 roku.
W 2000 została kanonizowana przez cerkiew prawosławną.
[edytuj] Samozwańcza Maria
Na Prima Porta w Rzymie znajduje się domniemany grób carewny Marii. Od roku 1918 miała mieszkać we Włoszech i umrzeć 1 grudnia 1970 w wieku 71 lat jako Ceclava Czapska.
Faktem jest, że wśród odnlezionych k. Jekaterynburga szczątków carskiej rodziny brakuje jednej z córek cara (Marii lub Anastazji) oraz carewicza Aleksego.
