Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1966
Z Wikipedii
VII MŚ – VIII MŚ – IX MŚ | |
---|---|
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1966 |
|
Drużyny | 71 (finaliści: 16) |
Gospodarz | Anglia |
Mistrz | Anglia |
Rozegrane mecze | 32 |
Strzelone gole | 89 (2,78 na mecz) |
Liczba kibiców | 1 614 677 (50 458 na mecz) |
Król strzelców | Eusébio da Silva Ferreira(POR) |
VIII Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w 1966 roku zostały rozegrane w Anglii w dniach 11-30 lipca.
Mistrzostwami w Anglii uczczono setną rocznicę powstania Angielskiego Związku Piłki Nożnej. Kilka dni przed mistrzostwami figurka Nike, którą wręczano zwycięskiej reprezentacji, została skradziona. W końcu znalazł ją na wysypisku śmieci kundel Pickles.
Po raz pierwszy przedstawiono maskotkę mistrzostw. Maskotka ta przedstawia lwa grającego w piłkę nożną ubranego w koszulkę z flagą Wielkiej Brytanii. Nadano mu imię World Cup Willie. Od tej pory każdy organizator Mistrzostw Świata prezentuje własną maskotkę.
W finale spotkały się reprezentacje Anglii i RFN. Anglia wygrała 4:2 i przed własną publicznością zdobyła pierwszy i jak na razie jedyny tytuł Mistrzów Świata. W finale hat-trick ustrzelił Geoff Hurst, nikomu nie udało się powtórzyć tego osiągnięcia.Do legendy przeszedł drugi gol Hursta na 3:2, zdobyty w 100 minucie.Był to bowiem najbardziej kontrowersyjny gol w dziejach futbolu.Po uderzeniu Anglika piłka odbiła się bowiem od poprzeczki, uderzyła o ziemię w okolicach linii bramkowej i wyszła w pole.Sędzia główny, Szwajcar Dienst nie widział dokładnie całej sytuacji, więc skonsultował się z radzieckim arbitrem liniowym, Tofikiem Bachramowem.Ten stanowczo stwierdził ze bramka została zdobyta zatem główny arbiter bramkę uznał, mimo gwałtownych protestów graczy RFN.Do dziś kwestia "była bramka czy nie" nie została ostatecznie wyjaśniona.Zapisy z taśmy filmowej nie rozstrzygnęły tej kwestii.Wiele osób podnosi że sędzia liniowy także nie mógł widzieć dokładnie czy piłka przekroczyła linię bramkową.Kilka lat temu analizy wykonane przez specjalistów z dziedziny balistyki wykazały że gol nie mógł paść.Tak czy owak to werdykt sędziego był ostateczny i nieodwołalny i Anglia została mistrzem świata. Statuetkę Nike kapitanowi drużyny Bobbiemu Moorowi wręczyła królowa Elżbieta II, a wszyscy piłkarze mistrzowskiej drużyny otrzymali tytuł baroneta. Trener Anglii Alf Ramsey został uhonorowany tytułem sira. Zwycięstwo Anglii było trzecim zwycięstwem gospodarzy turnieju w historii Mistrzostw Świata. Wcześniej dokonały tego: Urugwaj na MŚ w 1930 oraz Włochy na MŚ w 1934.
Klasyfikacja końcowa:
Królem strzelców został Portugalczyk Eusébio da Silva Ferreira (Czarna Perła), który strzelił 9 goli.
Spis treści |
[edytuj] Stadiony
- Birmingham, Villa Park
- Liverpool, Goodison Park
- Londyn, Wembley
- Londyn, White City
- Manchester, Old Trafford
- Middlesbrough, Ayresome Park
- Sheffield, Hillsborough
- Sunderland, Roker Park
[edytuj] Składy drużyn
Składy drużyn uczestniczących w mistrzostwach świata w roku 1966
[edytuj] Faza grupowa
[edytuj] Grupa A
Na Mistrzostwach Świata w piłce
nożnej w latach 1930-1990 za zwycięstwo przyznawano 2 punkty, za remis 1 punkt, za porażkę punktów nie przyznawano |
Kraj | Pkt | Bramki |
Anglia | 5 | 4-0 |
Urugwaj | 4 | 2-1 |
Meksyk | 2 | 1-3 |
Francja | 1 | 2-5 |
- 11 lipca, Londyn, Wembley, Anglia – Urugwaj 0:0
- 13 lipca, Londyn, Wembley, Francja – Meksyk 1:1 (0:0)
Hausser 62 - Borja 48
- 15 lipca, Londyn, White City, Urugwaj – Francja 2:1 (2:1)
Rocha 27, Cortes 32 - de Bourgoing 15k.
- 16 lipca, Londyn, Wembley, Anglia – Meksyk 2:0 (1:0)
R. Charlton 38, Hunt 75
- 19 lipca, Londyn, Wembley, Urugwaj – Meksyk 0:0
- 20 lipca, Londyn, Wembley, Anglia – Francja 2:0 (1:0)
Hunt 39, 76
[edytuj] Grupa B
Kraj | Pkt | Bramki |
RFN | 5 | 7-1 |
Argentyna | 5 | 4-1 |
Hiszpania | 2 | 4-5 |
Szwajcaria | 0 | 1-9 |
- 12 lipca, Sheffield, Hillsborough, RFN – Szwajcaria 5:0 (3:0)
Held 16, Haller 20, 78k., Beckenbauer 40, 52
- 13 lipca, Birmingham, Villa Park, Argentyna – Hiszpania 2:1 (0:0)
Artime 65, 79 - Pirri 72
- 15 lipca, Sheffield, Hillsborough, Hiszpania – Szwajcaria 2:1 (0:1)
Sanchis 58, Amancio 75 - Quentin 29
- 16 lipca, Birmingham, Villa Park, Argentyna – RFN 0:0
- 19 lipca, Sheffield, Hillsborough, Argentyna – Szwajcaria 2:0 (0:0)
Artime 52, Onega 81
- 20 lipca, Birmingham, Villa Park, RFN – Hiszpania 2:1 (1:1)
Emmerich 39, Seeler 83 - Fuste 24
[edytuj] Grupa C
Kraj | Pkt | Bramki |
Portugalia | 6 | 9-2 |
Węgry | 4 | 7-5 |
Brazylia | 2 | 4-6 |
Bułgaria | 0 | 1-8 |
- 12 lipca, Liverpool, Goodison Park, Brazylia – Bułgaria 2:0 (1:0)
Pele 14, Garrincha 63
- 13 lipca, Manchester, Old Trafford, Portugalia – Węgry 3:1 (1:0)
Augusto 2, 65, Torres 89 - Bene 59
- 15 lipca, Liverpool, Goodison Park, Węgry – Brazylia 3:1 (1:1)
Bene 2, Farkas 64, Meszoly 72k. - Tostao 14
- 16 lipca, Manchester, Old Trafford, Portugalia – Bułgaria 3:0 (2:0)
Wucow 7sam., Eusebio 38, Torres 83
- 19 lipca, Liverpool, Goodison Park, Portugalia – Brazylia 3:1 (2:0)
Simoes 15, Eusebio 26, 85 - Rildo 73
- 20 lipca, Manchester, Old Trafford, Węgry – Bułgaria 3:1 (2:1)
Dawidow 43sam., Meszoly 45, Bene 54 - Asparuchow 14
[edytuj] Grupa D
Kraj | Pkt | Bramki |
ZSRR | 6 | 6-1 |
Korea Północna | 3 | 2-4 |
Włochy | 2 | 2-2 |
Chile | 1 | 2-5 |
- 12 lipca, Middlesbrough, Ayresome Park, ZSRR – Korea Północna 3:0 (2:0)
Małofiejew 31, 88, Baniszewski 32
- 13 lipca, Sunderland, Roker Park, Włochy – Chile 2:0 (1:0)
Mazzola 9, Barison 88
- 15 lipca, Middlesbrough, Ayresome Park, Chile – Korea Północna 1:1 (1:0)
Marcos 26k. - Park Seung-Zin 88
- 16 lipca, Sunderland, Roker Park, ZSRR – Włochy 1:0 (0:0)
Czislenko 57
- 19 lipca, Middlesbrough, Ayresome Park, Korea Północna – Włochy 1:0 (1:0)
Park Doo-Ik 41
- 20 lipca, Sunderland, Roker Park, ZSRR – Chile 2:1 (1:1)
Porkujan 29, 85 - Marcos 32
[edytuj] Faza pucharowa
[edytuj] Ćwierćfinały
- 23 lipca, Londyn, Wembley, Anglia – Argentyna 1:0 (0:0)
Hurst 79
- 23 lipca, Sheffield, Hillsborough, RFN – Urugwaj 4:0 (1:0)
Haller 10, 84, Beckenbauer 70, Seeler 75
- 23 lipca, Liverpool, Goodison Park, Portugalia – Korea Północna 5:3 (2:3)
Eusebio 27, 42k., 57, 59k., Augusto 79 - Park Seung-Zin 1, Lee Dong-Woon 22, Yang Seung-Kook 24
- 23 lipca, Sunderland, Roker Park, ZSRR – Węgry 2:1 (1:0)
Czislenko 5, Porkujan 47 - Bene 58
[edytuj] Półfinały
- 25 lipca, Liverpool, Goodison Park, RFN – ZSRR 2:1 (1:0)
Haller 43, Beckenbauer 68 - Porkujan 88
- 26 lipca, Londyn, Wembley, Anglia – Portugalia 2:1 (1:0)
R. Charlton 30, 79 - Eusebio 82k.
[edytuj] 3. miejsce
- 28 lipca, Londyn, Wembley, Portugalia – ZSRR 2:1 (1:1)
Bramki:
- 1:0 12. Eusébio (karny) (Portugalia)
- 1:1 43. Malafeev (ZSRR)
- 2:1 80. Torres (Portugalia)
Portugalia Pereira – Festa, Baptista, Carlos, Hilario, Graca, Coluña, Augusto, Eusébio, Torres, Simoes
ZSRR Jaszyn – Ponomariew, Churciława, Woronin, Daniłow, Korniejew, Siczinawa, Metreweli, Baniszewskij, Małofiejew, Sieriebrianikow
Sędzia: Ken Dagnall (Anglia)
Widownia: 87696
[edytuj] Finał
- 30 lipca, Londyn, Wembley, Anglia – RFN 4:2 (3:2, 2:2, 1:1), po dogrywce
Bramki:
- 0:1 12. Haller (RFN)
- 1:1 18. Hurst (Anglia)
- 2:1 78. Peters (Anglia)
- 2:2 90. Weber (RFN)
- 3:2 98. Hurst (Anglia)
- 4:2 120. Hurst (Anglia)
Anglia Banks – Cohen, Wilson, Stiles, J. Charlton, Moore, Ball, Hurst, B. Charlton, Hunt, Peters
RFN Tilkowski – Höttges, Weber, Schulz, Schnellinger, Beckenbauer, Haller, Overath, Seeler, Held, Emmerich
Sędzia: Gottfried Dienst (Szwajcaria)
Widownia: 96924
[edytuj] Klasyfikacja strzelców turnieju
9 bramek
- Eusébio (Portugalia)
5 bramek
- Helmut Haller (RFN)
4 bramki
- Geoff Hurst (Anglia)
- Franz Beckenbauer (RFN)
- Walerij Porkuian (ZSRR)
- Ferenc Bené (Węgry)
[edytuj] Najlepsi gracze Mistrzostw
- Lew Jaszyn (ZSRR)
- Florian Albert (Węgry)
- Franz Beckenbauer (RFN)
- Bobby Charlton (Anglia)
- Eusébio (Portugalia)
- Helmut Haller (RFN)
- Geoff Hurst (Anglia)
- Bobby Moore (Anglia)
- Pelé (Brazylia)
- Uwe Seeler (RFN)
[edytuj] Ciekawostki
Podczas finału kiedy padła bramka w 98 minucie nikt nie był pewien czy wtedy padła jednak bramka a sędzia boczny ją zaliczył.
Urugwaj 1930 • Włochy 1934 • Francja 1938 • Brazylia 1950 • Szwajcaria 1954 • Szwecja 1958 • Chile 1962 • Anglia 1966 • Meksyk 1970 • RFN 1974 • Argentyna 1978 • Hiszpania 1982 • Meksyk 1986 • Włochy 1990 • USA 1994 • Francja 1998 • Korea/Japonia 2002 • Niemcy 2006 • RPA 2010 • 2014 • 2018