Nagroda imienia Miesa van der Rohe dla architektury europejskiej
Z Wikipedii
Nagroda imienia Miesa van der Rohe dla architektury europejskiej (ang. Mies van der Rohe Award for European Architecture) - nagroda architektoniczna ufundowana w 1987 przez Komisję Europejską, Parlament Europejski i Fundację imienia Miesa van der Rohe w Barcelonie, przyznawana co dwa lata europejskim architektom za wybitne realizacje.
Nagroda nosi imię niemieckiego architekta Ludwiga Miesa van der Rohe, jednego z twórców stylu międzynarodowego. Fundacja imienia Miesa ma siedzibę w Barcelonie i zarządza odbudowanym przez siebie pawilonem niemieckim z wystawy światowej. Nagroda składa się z rzeźby nawiązującej kształtem do pawilonu oraz 50 000 euro. Przyznawane równolegle wyróżnienie obejmuje rzeźbę oraz 10 000 euro.
[edytuj] Laureaci nagrody
- 1988 Álvaro Siza za budynek banku Borges e Irmão w Vila do Conde w Portugalii
- 1990 Norman Foster & Partners za terminal lotniska Stansted w Londynie
- 1992 Esteve Bonell i Francesc Rius za Stadion Badalona w Barcelonie
- 1994 Nicholas Grimshaw & Partners za dworzec kolejowy Waterloo w Londynie
- 1996 Dominique Perrault za francuską Bibliotekę Narodową w Paryżu
- 1998 Peter Zumthor za Muzeum Sztuki w Bregencji
- 2001 Rafael Moneo za Halę Zdrojową w San Sebastián
- 2003 Zaha Hadid za parking i dworzec tramwajowy Hoenheim Nord w Strasburgu
- 2005 Rem Koolhaas i Ellen van Loon za budynek ambasady Królestwa Niderlandów w Berlinie
