Nikołaj Szwernik
Z Wikipedii
| Nikołaj Michajłowicz Szwernik 1888-1970 |
|
 |
|
| 2. Przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej ZSRR | |
| Okres urzędowania | od 19 marca 1946 do 6 marca 1954 |
| Partia polityczna | Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego |
| Poprzednik | Michaił Kalinin |
| Następca | Kliment Woroszyłow |
Nikołaj Michajłowicz Szwernik (ros. Никола́й Миха́йлович Шве́рник) (ur. 7 (19) maja 1888 zm. 24 grudnia 1970) - radziecki działacz partyjny i państwowy.
Związał się z bolszewikami w 1905 roku. Zaliczał się do nielicznych ocalałych w późniejszych latach terroru wyżej postawiownych starych bolszewików. W roku 1924 został jednym z komisarzy ludowych Rosyjskiej FSRR. Rok później wszedł w skład KC jako jego pełnoprawny członek. Józef Stalin znalazł w nim lojalnego wykonawcę swoich poleceń i w tym charakterze Szwernik był m.in. szefem lokalnych organizacji partyjnych na Syberii czy jednym z kierowników procesu industrializacji.
Od lipca 1930 do marca 1944 był przewodniczącym Wszechzwiązkowej Rady Związków Zawodowych (czyli, dokładniej, ich centrali). W okresie II wojny światowej pełnił ponadto funkcję przewodniczącego Rady ds. Ewakuacji, która zajmowała przenoszeniem się na dalekie tyły ważnych dla państwa zakładów przemysłowych.
Po dymisji ciężko chorego Michaiła Kalinina (który zresztą niebawem zmarł) Stalin mianował go przewodniczącym Prezydium Rady Najwyższej ZSRR, czyli formalną głową państwa. Szwernik, jak i jego poprzednik, miał na tym stanowiska praktycznie zerową władzę.
Jako jedyny kandydat w roku 1952 wszedł w skład Prezydium KC (dawnego Politbiura), ale po jego redukcji w 1953 stracił to miejsce (podobny los spotkał notabene Michaiła Susłowa. W tym też roku został zdjęty ze stanowiska tytularnego prezydenta na rzecz Klimenta Woroszyłowa. Powrócił na dawne stanowisko szefa związków zawodowych. Ponadto w okresie rządów Nikity Chruszczowa w 1956 kierował komisją, która zajmowała się rehabilitacją ofiar stalinowskich represji (Komisja Szwernika).
Szwernik ponownie został członkiem Prezydium KC w roku 1957 i zasiadał tam do przejścia w stan spoczynku w roku 1966.
Lew Kamieniew • Jakow Swierdłow • Michaił Kalinin • Nikołaj Szwernik • Kliment Woroszyłow • Leonid Breżniew • Anastas Mikojan • Nikołaj Podgorny • Wasilij Kuzniecow • Jurij Andropow • Konstantin Czernienko • Andriej Gromyko • Michaił Gorbaczow
