Para uporządkowana
Z Wikipedii
Para uporządkowana to struktura złożona z dwóch obiektów matematycznych, w której (w odróżnieniu od zbioru) ustalona jest kolejność tych elementów. Para składająca się z obiektów a i b oznaczana jest przez lub (a,b). Formalnie, parę uporządkowaną zdefiniował wybitny polski matematyk, Kazimierz Kuratowski, jako zbiór:
- (a,b) = {{a},{a,b}}.
Przykładem pary uporządkowanej mogą być współrzędne punktu na płaszczyźnie. Ogólnie, obiektami a i b w parze nie muszą być jednak koniecznie liczby. Przykładem takiej pary uporządkowanej może być formalnie zdefiniowana grupa.
Spis treści |
[edytuj] Równość par
Jeśli jednocześnie a1 = a2 i b1 = b2, to oczywiście mamy (a1,b1) = (a2,b2). Charakterystyczną cechą pary jest fakt, że mamy też drugą implikację:
- Jeśli (a1,b1) = (a2,b2), to a1 = a2 i b1 = b2.
Pod tym względem para różni się od zbioru dwuelementowego, w którym kolejność elementów nie ma znaczenia i np. {2,3} = {3,2}. W przypadku par: .
[edytuj] Uzyskanie elementów pary
Niech P będzie parą uporządkowaną P = (x,y) = {{x},{x,y}}. Wówczas:
- ,
- .
(Zob. przekrój i suma zbiorów.)
A więc .
Aby uzyskać y, musimy rozróżnić dwa przypadki:
- Jeśli , to {x} = {x,y}, i .
- Jeśli , to , więc , i .
Możemy teraz udowodnić właściwość charakteryzującą pary: Niech (a1,b1) = P = (a2,b2).
Musi zachodzić :
- .
Jeśli , to b1 = a1 a także b2 = a2, więc b1 = b2.
Jeśli natomiast , to
- .
[edytuj] Związki z innymi pojęciami
Para jest szczególnym przypadkiem n-tki (zwanej też krotką), gdzie n=2.
Zbiór wszystkich par uporządkowanych, których pierwszy element jest elementem pewnego zbioru X, zaś drugi element jest elementem zbioru Y nosi nazwę iloczynu kartezjańskiego zbiorów X i Y i jest oznaczany .
Para uporządkowana mimo podobnego zastosowania ma inną definicję formalną niż ciąg skończony dwuelementowy. Ciąg to szczególny przypadek funkcji, a ta relacji, podczas definiowania której używane jest pojęcie iloczynu kartezjańskiego i pary uporządkowanej.