Paragonit
Z Wikipedii
Paragonit - minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy mik. Należy do grupy minerałów bardzo pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.
Nazwa pochodzi od gr. paragein = wprowadzać w błąd; przez długi czas był błędnie uważany za odmianę talku.
Spis treści |
[edytuj] Właściwości
- Wzór chemiczny: NaAl2 [(OH, F) 2 / Al Si3 O 10] – zasadowy glinokrzemian sodu i glinu
- Układ krystalograficzny: jednoskośny
- Twardość: 2-2,5
- Gęstość: 2,76-2,88
- Rysa: biała
- Barwa: bezbarwny, srebrzysty w odcieniach
- Przełam: nierówny
- Połysk: perłowy
- Łupliwość: doskonała jednokierunkowa
Zazwyczaj tworzy niewielkie kryształy o pokroju płytkowym. Występuje w skupieniach łuskowych, blaszkowych, zbitych ( cossait). Jest giętki, sprężysty, przezroczysty. Wyglądem przypomina muskowit, czasami talk. Jego identyfikacja wymaga zastosowania metod rentgenowskich lub wykonania szczegółowej analizy chemicznej.
[edytuj] Występowanie
Składnik skał metamorficznych, łupkach mikowych, gnejsie, żyłach kwarcu. Współwystępuje z dystenem, staurolitem, muskowitem, chlorytem, andaluzytem, korundem.
Miejsca występowania: Szwajcaria, Włochy, Wielka Brytania, USA.
W Polsce został stwierdzony w łupkach łyszczykowych w Górach Izerskich.
[edytuj] Zastosowanie
- interesuje kolekcjonerów
- po zmieleni służy jako posypka do papy
- jest wypełniaczem środków ochrony roślin
[edytuj] Bibliografia
- J.Parafiniuk – Minerały systematyczny katalog 2004 – TG”Spirifer” W-wa 2005
- A.Bolewski – Mineralogia szczegółowa – Wyd.Geolog. 1965 r
- A.Bolewski , A. Manecki – Mineralogia szczegółowa – Wyd.PAE. 1993 r.
- W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003r.
Zobacz też: lepidolit, flogopit, muskowit, serycyt.
