Paweł Lew Marek
Z Wikipedii
Paweł Lew Marek (ur. 16 sierpnia 1902 r. w Radymnie, zm. 7 listopada 1971 r. w Warszawie) – działacz syndykalistyczny i anarchistyczny, publicysta, współzałożyciel Anachistycznej Federacji Polski w okresie II Rzeczypospolitej, działacz związkowy w okresie PRL
Pracował od 15. roku życia. W 1919 r. był współzałożycielem w Radymnie lokalnej organizacji o charakterze socjalistycznym pod nazwą Samodzielna Organizacja Młodzieży Robotniczej. W 1923 r. brał udział w wypadkach listopadowych w Przemyślu. W obawie przed aresztowaniem przeniósł się do Stanisławowa. Od tego czasu zaangażował się w działalność ruchu syndykalistycznego i anarchistycznego. Wkrótce przyjechał do Warszawy, gdzie pracował jako rzemieślnik. W 1926 r. współtworzył Anarchistyczną Federację Polski. W latach 1930-1931 przebywał we Francji, gdzie dorywczo pracował i jednocześnie działał w środowisku polskich anarchistów. Po powrocie do Polski do 1937 r. sprawował funkcję sekretarza Anarchistycznej Federacji Polski. Jednocześnie był redaktorem nielegalnego organu AFP "Walka Klas". Podczas wojny obronnej 1939 r. brał udział w obronie Warszawy. W latach 1941-1942 mieszkał w getcie warszawskim. Następnie przebywał w obozie w Falentach, skąd uciekł w lutym 1943 r. Pod koniec 1943 r. był współorganizatorem konspiracyjnej grupy syndykalistycznej. Brał udział w powstaniu warszawskim w grupie prasowo-propagandowej, istniejącej przy Brygadzie Syndykalistycznej w Śródmieściu. Redagował powstańcze pismo pt. "Syndykalista". Był też współzałożycielem Syndykalistycznego Porozumienia Powstańczego. Po upadku powstania przedostał się do Krakowa, gdzie pracował jako portier w szpitalu. Wkrótce został aresztowany przez Niemców. Po wyzwoleniu miasta zaczął pracować w Okręgowej Komisji Związków Zawodowych. Jednocześnie był organizatorem Związkowej Spółdzielni Mieszkaniowej i przewodniczącym jej Rady Nadzorczej. Był też członkiem rady nadzorczej Spółdzielni Wydawniczej "Słowo" w Łodzi. Propagował spółdzielczość pracy. W 1951 r. zamieszkał w Warszawie. Pracował w redakcji pisma "Głos Pracy" kolejno jako kierownik działu korespondentów, działu organizacyjnego i publicysta. Zmarł 7 listopada 1971 r.
W 2006 r. ukazały się jego wspomnienia pt. Na krawędzi życia. Wspomnienia anarchisty 1943-1944.
Hasło opracowano na podstawie:
