Rejon kiemski
Z Wikipedii
Rejon kiemski ros. Кемский район |
|
ośrodek administracyjny rejonu | Kiem |
Powierzchnia | 8.029 km². |
Liczba ludności (1 stycznia 2005 r.) | 19.952 |
gęstość zaludnienia | 2,5 os./km² |
Wchodzi w skład: | |
Państwo | Rosja |
Podmiot Federacji Rosyjskiej | Republika Karelii |
Strefa czasowa | 2 rosyjska strefa czasowa, czas moskiewski, UTC +3:00 |
Rejon kemski (ros. Кемский район ) - rejon w północno-zachodniej Rosji, wchodzący w skład rosyjskiej Republiki Karelii.
Spis treści |
[edytuj] Położenie
Rejon kiemski leży na północnym-wschodzie Karelii, nad Morzem Białym.
[edytuj] Powierzchnia
Rejon ma powierzchnię 8,03 tys. km². Cały obszar rejonu stanowi równina, której większość pokrywa tajga - lasy iglaste złożone głównie z gatunków iglastych: sosny z domieszką świerku. Na terenie tym znajdują się liczne jeziora i rzeki, z których największą jest Kiem. Cżęść obszaru rejonu stanowią rozległe bagna i torfowiska.
[edytuj] Ludność
Rejon zamieszkany jest przez 19.952 osób (2005 r.), głównie Rosjan, a także przez rdzennych mieszkańców Karelii - Karelów (którzy przeważają liczebnie na obszarach wiejskich). Kilkuprocentowy udział w populacji mają też dwie inne napływowe nacje: Ukraińcy i Białorusini.
Tylko 5.833 mieszkańców rejonu zamieszkuje na wsiach, stąd ludność miejska stanowi 70% ogółu ludności.
W ostatnich latach populacja rejonu, tak jak populacja całej Karelii zmniejsza się w wyniku emigracji ludności do większych miast w Rosji w poszukiwaniu pracy oraz niskiego przyrostu naturalnego. Ponieważ wyjeżdżają głównie ludzie młodzi, średnia wieku mieszkańców rejonu jest wysoka, i wynosi ponad 40 lat dla kobiet i ok. 35 dla mężczyzn, przy czym na wsiach jest ona o ok. 5 lat wyższa niż w ośrodkach miejskich.
Średnia gęstość zaludnienia na terenie rejonu wynosi 2,5 os./km², jednak dane zawyża znacznie miasto Kiem, gdzie wynosi ona blisko 680 os./km²; poza miastem gęstość zaludnienia wynosi poniżej 1 os./km²
[edytuj] Miasto i ośrodek administracyjny
Jedynym miastem na terenie rejonu kiemskiego jest skupiający 70% mieszkańców rejonu Kiem, w którym zamieszkuje 14.119 osób (2005 r.). Jest on zarazem stolicą tej jednostki administracyjnej.
[edytuj] Gospodarka
Gospodarka rejonu, podobnie jak gospodarka całej Karelii po rozpadzie ZSRR pogrążona jest w kryzysie.
Podstawowymi źródłami utrzymania dla mieszkańców rejonu zamieszkałych poza ośrodkiem administracyjnym jest pozyskiwanie drewna dla potrzeb przemysłu, hodowla, a także myślistwo i rybołówstwo, głównie morskie, ale także i śródlądowe.
Uprawa roli z powodów klimatycznych nie odgrywa praktycznie żadnego znaczenia, uprawiane są w niewielkich ilościach, dla zaspokojenia części lokalnych potrzeb jedynie odporne na złe warunki, szybko rosnące warzywa oraz zboża: jęczmień, rzadziej żyto, także w niewielkich ilościach.
W Kiemie największa liczba osób znajduje zatrudnienie w sferze szeroko rozumianych usług, w mieście znajduje się przemysł drzewny i celulozowo-papierniczy a także energetyczny i związany z przytwórstwem rybnym. Również i w innych większych ośrodkach osadniczych znajduje się niewielki przemysł drzewny a oraz małe zakłady przemysłu spożywczego (jak piekarnie czy masarnie), zatrudniające kilka-kilkanaście osób, produkujące na potrzeby rynku lokalnego.
[edytuj] Bogactwa naturalne
Rejon kiemski nie posiada większych złóż surowców naturalnych. Poza drewnem jedynymi bogactwami pozyskiwanymi w rejonie są gliny i kamienie wykorzystywane w przemyśle budowlanym oraz torf
[edytuj] Klimat
Na terenie rejonu panuje klimat umiarkowany chłodny, typu morskiego i przechodniego.
Lato jest krótkie i dość chłodne, zwłaszcza na wybrzeżu, zima - długa i raczej zimna. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi poniżej 3°. Średnia temperatura najchłodniejszego miesiąca - lutego wynosi -10°C - 12°C, zaś najcieplejszego - czerwca - ok. +15°C - +16°C. Okres bez przymrozków wynosi ok. 100 dni, dłużej trwa on na wybrzeżu, krócej w głebi lądu.
[edytuj] Zobacz też:
Rejony miejskie:
miasta Sortawała | miasta Kostomuksza | miasta Pietrozawodsk
Rejony:
Biełomorski | Kalewalski | Kiemski | Kondopożski | Łachdienpochski | Łouchski | Miedwieżjegorski | Mujezierski | Ołoniecki | Pitkiarancki | Prionieżski | Priażyński | Pudożski | Siegieżski | Suojarwski
autonomiczna gmina:
Wepska Gmina Narodowa