Rutewka orlikolistna
Z Wikipedii
| Rutewka orlikolistna | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Ranunculopsida |
| Rząd | jaskrowce |
| Rodzina | jaskrowate |
| Rodzaj | rutewka |
| Gatunek | rutewka orlikolistna |
| Nazwa systematyczna | |
| Thalictrum aquilegifolium | |
Rutewka orlikolistna (Thalictrum aquilegifolium L.) – gatunek roślin z rodziny jaskrowatych. Jest pospolita w całej Polsce. Jest również uprawiana, jako roślina ozdobna.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina wieloletnia z trwałym kłączem, rosnąca pojedynczo lub w kępkach.
- Łodyga
- Naga, dołem pojedyncza, górą rozgałęziająca się łodyga wyrasta najczęściej na wysokość 50 – 100 cm. Jednak jej wysokość bardzo zależy od warunków środowiska. W trudnym wysokogórskim środowisku Tatr może mieć tylko kilka cm wysokości, w dobrych warunkach na niżu może osiągnąć nawet 150 cm.
- Liście
- Na jednej łodydze występuje od 2 do 4 kilkakrotnie pierzasto dzielonych liści, osadzonych naprzemianlegle. Liście mają ogonki liściowe. Dolne liście tworzą w nasadzie pochewkę otaczającą łodygę, górne mają wąski, błoniasty przylistekna rozgałęzieniach ogonka.
- Kwiaty
- Wyrastają na długich szypułkach z kątów liści i zebrane są w kwiatostan typu wiecha. Pojedyncze kwiatki są drobne, składają się z 4 działek, kilku słupków i bardzo wielu pręcików. kwiatostany mają kolor biały lub różowofioletowy. Działki korony opadają szybko. Kwiaty bez miodników. Największą ozdobą kwiatów są fioletowe lub fioletowo-różowe pręciki, górą maczugowato zgrubione, które wyglądają, jak puszysta kulka. Kwiaty rutewki pięknie pachną. Zapylane są przez owady lub przez wiatr, również mogą być samopylne. Okres kwitnienia: od maja do czerwca.
- Owoc
- Trójkanciaste, oskrzydlone niełupki na długich trzonkach.
- Biotop, wymagania
- Rośnie w wilgotnych lasach i małych zaroślach, na łąkach, nad potokami w ziołoroślach. W Tatrach jest rośliną pospolitą, dochodzi do wysokości 1827 m n.p.m. Hemikryptofit. Jest gatunkiem charakterystycznym dla Cl. Betulo-Adenostyletea.
[edytuj] Ciekawostki
-
- Liści tej rośliny używano dawniej do barwienia wełny na żółto.
- Wydziela, szczególnie pod wieczór przyjemny i bardzo silny zapach, podobny do zapachu konwalii.
[edytuj] Bibliografia
- 1. Matuszkiewicz, Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301144394.
- 2. Radwańska-Paryska, Zofia. Rośliny tatrzańskie. Warszawa : WSiP, 1988. ISBN 8309002564.
- 3. Rutkowski, Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301143428.
- 4. Szafer, Władysław i Kulczyński, Stanisław. Rośliny polskie. Warszawa : PWN, 1953.
