Ryksa Mieszkówna
Z Wikipedii
Ryksa(?) (zm. po 1052) - polska królewna, córka Mieszka II Lamberta, króla Polski, i Rychezy, palatynówny lotaryńskiej; siostra Kazimierza I Odnowiciela, księcia Polski; żona Beli I, króla Węgier w latach 1060-1063; księżna nitrzańska od ok. 1050 roku.
Spis treści |
[edytuj] Kwestia imienia
Jej imię nie jest znane. Ryksa jest propozycją starszej literatury, opierającą się jedynie na tym, że tak samo nazywała się jej matka. Polscy historycy Jerzy Dowiat i Tadeusz Wasilewski wysunęli hipotezę, że nosiła imię Adelajda. Hipoteza ta wyjaśniłaby, dlaczego w Kronice polsko-węgierskiej przypisywano Mieszkowi I córkę o tym imieniu, królową Węgier (autor pomylił Mieszka I z Mieszkiem II). Imię Adelajda córka Mieszka II mogłaby otrzymać po siostrze swojej matki, ksieni w Nivelles.
Należy podkreślić, że wszelkie propozycje są jedynie hipotezami, a imię tej córki Mieszka II pozostaje nieznane.
[edytuj] Wywód przodków
4. Bolesław I Chrobry zm. 17 czerwca 1025 | ||||||
2. Mieszko II Lambert zm. 10 maja 1025 | ||||||
5. Emnilda słowiańska zm. 1017 | ||||||
1. Ryksa(?) Mieszkówna zm. po 1052 | ||||||
6. Ezzon zm. 1034 | ||||||
3. Rycheza zm.1063 | ||||||
7. Matylda saska zm. 1025 | ||||||
[edytuj] Losy przed ślubem z Belą
Nie jest znane miejsce ani przybliżona data narodzin Ryksy(?). Terminem początkowym jest 1014, gdyż rok wcześniej miał miejsce ślub jej rodziców; terminem końcowym 1030, gdyż matką została najprawdopodobniej w 1044 roku. Przy obecnym stanie badań próby doprecyzowania daty narodzin Ryksy(?) mają walor jedynie hipotezy.
O jej dzieciństwie i młodości brak informacji.
Prawdopodobnie w 1036 roku wraz ze swoją matką i siostrą Gertrudą znalazła się w Niemczech. Do Polski powróciła po utwierdzeniu rządów przez brata, Kazimierza I Odnowiciela, co nastąpiło około 1040 roku.
[edytuj] Ślub z Belą
Ryksa(?) została żoną Beli, węgierskiego dynasty, który przebywał na wygnaniu m.in. w Polsce. Późne węgierskie źródła twierdzą, że ręka Ryksy(?) była nagrodą za udział Beli I w zwycięskiej dla Polaków bitwie z Pomorzanami.
W tym czasie sytuacja na Węgrzech była niestabilna, a Bela był tylko jednym z pretendentów do tronu. Przypuszcza się, że ten ślub był elementem szerszej polityki Kazimierza I Odnowiciela i jego szwagra Jarosława Mądrego, mającej na celu wspieranie węgierskiej opozycji przeciwnej tamtejszemu królowi Piotrowi. Mniej więcej w tym samym czasie Andrzej, starszy brat Beli, ożenił się z córką Jarosława.
Data ślubu Ryksy(?) i Beli nie została przekazana przez źródła. Datuje się go zwykle na lata 1041-1045, ze wskazaniem na około 1043 rok. Pojawiła się też odosobniona hipoteza, że Bela I ożenił się około 1036 roku.
Był to pierwszy udokumentowany źródłowo związek małżeński pomiędzy przedstawicielami dynastii Piastów i Árpádów.
[edytuj] Losy po ślubie z Belą I
Ryksa(?) i Bela I po ślubie przebywali w Polsce, gdzie na świat przyszli ich dwaj starsi synowie: Gejza i Władysław. Na Węgry powrócili po 1048 roku, prawdopodobnie około 1050 roku. Wtedy to Bela został oficjalnym następcą tronu i otrzymał od swojego brata Andrzeja trzecią część Węgier ze stolicą w Nitrze.
Losy Ryksy(?) po 1052 roku nie są znane. Nie wiadomo, kiedy zmarła, ani też, gdzie została pochowana.
Nie wiadomo, czy dożyła objęcia tronu przez męża w 1060 roku. Jeżeli tak, byłaby pierwszą królową Węgier pochodzącą z Polski.
[edytuj] Potomstwo
Ryksa(?) i Bela I mieli sześcioro dzieci.
- Gejza I, ur. ok. 1044, zm. 1077, król Węgier od 1074 roku.
- Władysław I Święty, ur. ok. 1048, zm. 1095, król Węgier od 1077 roku.
- Lambert, ur. ok. 1050.
- Zofia
- Helena
- córka nieznanego imienia, żonę hrabiego Lamberta.
Dawniej za córkę Beli I i jego polskiej żony uchodziła też Eufemia, żona morawskiego księcia Ottona Pięknego; w rzeczywistości Eufemia była córką Andrzeja I, starszego brata Beli I.
[edytuj] Konsekwencje małżeństwa Ryksy(?)
Małżeństwo Ryksy Mieszkówny z Belą I zapoczątkowało wieloletnią współpracę między Piastami a jej mężem i synami. Kiedy w 1060 roku Bela I walczył o tron węgierski ze swoim bratem Andrzejem I, wspomagały go polskie posiłki. Po śmierci Bela I jego syn Władysław dzięki polskiej pomocy uzyskał od swojego kuzyna Salomona oddzielne księstwo w okolicach Biharu.
W dalszych walkach między synami Beli I a Salomonem Polska stała po stronie tych pierwszych. Władysław I został wprowadzony na tron węgierski w 1077 roku dzięki wydatnej pomocy swojego kuzyna Bolesława II Śmiałego.
Z kolei w 1079 roku wygnany z Polski król Bolesław II Śmiały znalazł schronienie na dworze Władysława I.
[edytuj] Okoliczności zawarcia małżeństwa wg Kroniki Ilustrowanej
Książę Bela, Andrzej i Levente uciekli do Czech, gdzie popadli w straszną biedę, udali się więc stamtąd do Polski. Władca Polski, Mieszko, przyjął ich bardzo łaskawie.
Zdarzyło się w tym czasie, że Pomorzanie, którzy winni byli płacić Polakom coroczną daninę, odmówili zapłaty. Zatarg się z tego wywiązał, bo polski władca chciał odbierać dług orężem. Wtedy pogańscy Pomorzanie i chrześcijańscy Polacy postanowili, by władcy rozstrzygnęli spór w pojedynku. Jeżeli zostanie zwyciężony władca Pomorzan, to zapłaci należny podatek, jeżeli polski władca przegra, przyjdzie mu opłakiwać swoją stratę.
Mieszko i jego synowie lękali się jednak pojedynku. Wtedy wystąpił książę Bela i przez tłumacza powiedział:
-Jeżeli wam, Polakom, i wasemu władcy to odpowiada, stanę do walki o dobro kraju i honor władcy.
Spodobało się to i Pomorzanom, i Polakom.
Rycerze natarli na siebie włóczniami, książę Bela z taką siłą naparł na władcę Pomorza, że ten runął z konia na ziemię, rozciągnął się jak długi i nie mógł się nawet poruszyć.
Książę przyparł go mieczem do ziemi i władca Pomorza musiał przyznać się do porażki.
Kiedy Pomorzanie ujrzeli klęskę swego władcy, w pokorze oddali hołd księciu polskiemu i zapłacili należną daninę bez szemrania.
Polski władca powrócił dumny ze zwycięstwa, które wywalczył dlań książę Bela. Wszem wobec wychwalał jego siłę i odwagę i szczodrze go nagrodził: oddał mu za żonę swoją córkę i podarował całą daninę uzyskaną od Pomorzan. Nadto Mieszko obdarzył go hojnie wszelkimi dobrami i honorami: Bela otrzymał ogromny majątek ziemski w Polsce i tytuł książęcy.[1]
[edytuj] Bibliografia
- Balzer O., Genealogia Piastów, Kraków 1895.
- Dworzaczek W., Genealogia, Warszawa 1959, tablica 84.
- Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, Wrocław-Warszawa (1992).
- Sroka S. A., Historia Węgier do 1526 roku w zarysie, Bydgoszcz 2000, ISBN 83-87933-75-9, s. 26.
- Wyrozumski J., Dzieje Polski piastowskiej (VIII w.-1370), Kraków 1999, ISBN 83-85719-38-5, s. 117
[edytuj] Przypisy
- ↑ Cyt. za: Dénes Lengyel, Korona i miecz. Opowieści z dziejów Węgier, przełożyli Tomasz Kulisiewicz, Alicja Mazurkiewicz, Maja Paczoska, Magdalena Schweinitz-Kulisiewicz, Izabella Szyszkowska, Warszawa 1990, ISBN 83-10-09398-5, s. 44-45