Rzepicha ziemnowodna

Rzepicha ziemnowodna (Rorippa amphibia) - bylina z rodziny kapustowatych. Pospolicie występuje w Europie Środkowej i Północnej. Duże jej skupiska znajdują się w okolicy jeziora Onega. W Polsce występuje na całym niżu.

Łodyga: Bruzdkowana, dęta i rozgałęziająca się łodyga wyrasta do 1 m, wyjątkowo do 1,5 m. Łodyga rośnie prosto do góry, ale dość często pokłada się na ziemi. Łodyga położona na ziemi łatwo ukorzenia się, wyrastają na niej korzenie przybyszowe i pędy.

Liście: Żółtawozielone. Liście dolne, często znajdujące się pod wodą, są siedzące i niepodzielone. Mają lancetowaty, prawie nitkowaty kształt. Górne liście są pierzastoklapowe lub pierzastodzielne, zwężone przy nasadzie, brzegi mają ząbkowane.

Kwiaty: Żółte, na długich szypułkach wyrastają kępkami z górnej części łodygi. Płatki korony są dłuższe od działek kielicha. Pręciki dojrzewają równocześnie ze słupkiem. Jest owadopylna, lub samopylna. Okres kwitnienia: od czerwca do września.

liście rzepichy ziemnowodnej

Owoc: Elipsowate łuszczyny, 3-4 razy dłuższe od szypułek (mają 3-6 mm długości).
Część podziemna: Posiada płożące się kłącze, które bardzo gęsto ukorzenia się i tworzy liczne rozłogi.
Biotop, wymagania: Helofit, hemikryptofit. Rośnie głównie na podmokłych brzegach wód, również w płytkiej, przybrzeżnej strefie wodnej. Bardzo często rośnie w zbiornikach wodnych o dużych zmianach poziomu wody i okresowo wysychających, np. w starorzeczach, dołach potorfowych, kanałach melioracyjnych. Na zimę nadziemna część rośliny obumiera, ale przezimowują jej kłącza i młode roślinki na dnie wody. Jest gatunkiem charakterystycznym dla All. Phragmition i Ass. Oenantho-Rorippetum.

Podczas długotrwałych deszczów kwiaty zamykają się i wówczas następuje ich samozapylenie.
Występuje również w Ameryce Północnej, gdzie została została zawleczona.