SFOR
Z Wikipedii
SFOR, (ang. NATO's Stabilisation Force – Siły Stabilizacyjne NATO) – wojskowa grupa międzynarodowa rozlokowana w Bośni i Hercegowinie, której przewodziło NATO. Zasadniczym celem SFORu było utrzymanie porozumienia z Dayton.
SFOR działało w ramach operacji Operation Joint Guard (21 grudnia 1996 - 19 czerwca 1998) i Operation Joint Forge (20 czerwca 1998 - 2 grudnia 2004).
[edytuj] Uczestniczące państwa NATO:
Belgia • Kanada • Czechy • Dania • Francja • Niemcy • Grecja • Węgry • Islandia • Włochy • Holandia • Norwegia • Polska • Portugalia • Hiszpania • Turcja • Wielka Brytania • USA •
[edytuj] Państwa spoza NATO:
Australia • Albania • Austria • Argentyna • Bułgaria • Estonia • Finlandia • Irlandia • Łotwa • Litwa • Malezja • Maroko • Rumunia • Rosja • Słowacja • Słowenia • Szwecja •
[edytuj] Dowódcy SFOR (na okres 1 roku)
- gen. William Crouch
- gen. Eric Shinseki
- gen. Montgomery Meigs
- gen. Ronald Adams
- gen. Michael Dodson
- gen. John Sylvester
- gen. William E. Ward
- gen. Virgil Packett
Liczebność ok. 12 tys, (2002) i 7 tys. (2004).
