Sutanna
Z Wikipedii
Sutanna (z franc. i wł., łac. - rewerenda) to długa szata do kostek, lekko wcięta w pasie, z niskim stojącym kołnierzykiem, zapinana z przodu na rząd małych guziczków, noszona przez duchownych różnych wyznań chrześcijańskich, w tym katolickich, prawosławnych, starokatolickich anglikańskich, ewangelickich i prezbiteriańskich.
Określone kolory sutanny odpowiadają miejscu w hierarchii: w kościele rzymskokatolickim białą sutannę nosi papież, czerwoną - kardynałowie, fioletową - arcybiskupi i biskupi, ale („na co dzień” mogą też nosić zwykłą, czarną sutannę), czarną - prezbiterzy oraz diakoni, a także klerycy przygotowujący się do kapłaństwa, którzy otrzymują sutannę podczas uroczystego obrzędu tzw. obłóczyn. Kapłani w krajach misyjnych - ze względu na klimat - noszą luźne sutanny koloru białego. Papież, biskupi, niektórzy księża diecezjalni, a także kapłani niektórych zgromadzeń i zakonów używają do sutanny szerokiego pasa płóciennego (np. pallotyni). Dopełnieniem sutanny jest nakrycie głowy - biret w odpowiednim kolorze.
Sutanna w obecnym kształcie pojawiła się w XVI wieku. Pierwsze szaty wyróżniające duchownych noszono już w starożytności chrześcijańskiej. Synod w Bradze w 572 roku nakazał noszenie stroju duchownego kapłanom wychodzącym z domu. Obecnie kapłani wkładają sutannę, ilekroć występują oficjalnie - podczas czynności liturgicznych, na katechezie, podczas czynności urzędowych. Dopuszcza się również używanie tzw. krótkiego stroju duchownego: koszuli z koloratką i ciemnego garnituru.
