Trydymit

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

trydymit

Trydymit - minerał z gromady krzemianów

Nazwa pochodzi od gr. tridymos = potrójny; zawdzięcza swoją nazwę szczególnie częstemu występowaniu w formie trojaków, ale spotyka się również bliźniaki i zbliźniaczenia wielokrotne.

[edytuj] Właściwości

Wzór chemiczny: SiO₂ - dwutlenek krzemu
Układ krystalograficzny: heksagonalny, jednoskośny.
Barwa: bezbarwny i przezroczysty lub biały aż do barwy szarobiałej.
Połysk: szklisty lub perłowy.
Łupliwość: Brak
Przełam: muszlowy
Twardość: 6,5 - 7
Gęstość: 2,27
Rysa: biała

Małe kryształy występują w postaci cienkotabliczkowych i sześciobocznych kryształów, tworzą wachlarzowate lub koliste skupienia. Kryształy mikroskopijnej wielkości występują w postaci dachówkowatych skupień. Np. kryształy z rejonu Eifel (Niemcy) są czasem podobne do płatków śniegu. Stanowi jedną z poliformicznych odmian dwutlenku krzemu. Jest kruchy, przezroczysty. Tworzy się w wysokich temperaturach (między 870 -1470 °C). W temperaturze poniżej 870 °C zmienia swoją strukturę i zazwyczaj przechodzi w kwarc. Można otrzymać go sztucznie, w wymurówce pieca martenowskiego.

[edytuj] Występowanie

W zagłębieniach młodych skał wulkanicznych (powstałych najwcześniej w trzeciorzędzie), także w druzach w tych skałach, razem z sanidynem, kwarcem, krystobalitem. Został także znaleziony w meteorytach kamiennych.

Miejsca występowania: Niemcy - w Siebengebirge, w Górach Eifel, Włochy - okolice Padwy. Monte Calvario (Etna), Francja - koło Puy-de-Dome, Mont Dore, Meksyk - w San Cristobal ( znaleziony jako produkt dewitryfikacji szkliw naturalnych), USA.

W Polsce - został stwierdzony w bazaltach w okolicach Góry św. Anny oraz w okolicach Strzegomia i w Pieninach.

[edytuj] Zastosowanie:

interesuje naukowców - służy do określenia warunków tworzenia się skał.
jest poszukiwany przez kolekcjonerów.
używany do produkcji materiałów ognioodpornych (specjalnej porcelany).
bywa wytwarzany syntetycznie.

[edytuj] Bibliografia

J.Żaba - Ilustrowany słownik skał i minerałów – Videograf II Sp. z o. o. - 2003 r.
W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd.”Alma- Press” 2003 r.
J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997 r.
C.Hall – Klejnoty, Kamienie szlachetne i ozdobne – Wyd. Wiedza i Życie - 1996 r.