Wagenburg (formacja)
Z Wikipedii
Wagenburg był szczelnie zamkniętym kołem z taborów - wozów przewożących żywność, armaty oraz uzbrojenie.
Tradycja wagenburgu pochodzi z Czech. Był stosowany podczas tzw. "Wojen Husyckich". Samo słowo wagenburg pochodzi z języka niemieckiego i oznacza "zamek wozów" (wagen - wóz, burg - zamek). Wozy ustawiano w kole, po czym złączano je ze sobą łańcuchami. Niekiedy kopano jeszcze fosę dookoła. Zza grubych desek taborów można było prowadzić ostrzał z kusz, łuków oraz armat; w późniejszych czasach strzelano z broni palnej.
Wagenburgi były stosowane również przez Krzyżaków pod Chojnicami, w późniejszych czasach zaś stosowali ich chętnie Kozacy (Chocim, Korsuń). W ciągu XVI oraz XVII wieku wagenburg stracił swój wyłącznie obronny charakter. Dowódcy, a zwłaszcza hetmani Polscy zaczęli stosować wagenburgi również jako bazy wypadowe. Doskonałe przykłady mistrzostwa wodzów Polskich w posługiwaniu się taborami widzimy na przykład pod Świecinem oraz pod Obertynem.
Źródła:
- Cosobotnie dodatki do "Rzeczypospolitej" pt. "Wielkie Bitwy"
To jest tylko zalążek artykułu związanego z historią i wojskiem. Jeśli możesz, rozbuduj go.
