Zapał
Z Wikipedii
Zapał - w dawnej odprzodowej broni palnej był to mały otwór w tylnej części lufy, łączący panewkę z ładunkiem miotającym w lufie. W chwili wystrzału ogień powstający na panewce, przenoszony był poprzez zapał do lufy, powodując zapłon ładunku miotającego (zwykle prochu) i wystrzał pocisku.
W broni ręcznej zapał umieszczony był początkowo na górnej powierzchni lufy, później - z prawej jej strony, przy panewce zamka. W działach umieszczony był na górnej powierzchni lufy. Sposobem szybkiego unieszkodliwienia działa było zagwożdżenie, polegajace na zabiciu zapału np. gwoździem.
