Andrea Navagero
Da Wikipedia, ła ençiclopedia libara.
Andrea Navagero el xe nato a Venezsia in t'el 1483, el xe sta poeta, orador e studioxo de botanega, el xe morto a Blois (França) nel 1529.
De fameja nobiłe venesiana, el ga studià a Padoa soto i profesori Sabellico, Musuro e Pomponazzi.
A Venezia el ga colaborà con Aldo Manuzio, par el qual el gà curà ła edision de testi clasiçi latini. In t'el 1516 el xe sta nominà custode de ła biblioteca de San Marco e el xe sta incargà de continuar ła "Storia de Venezia" scumisià dal suo predecesor Sabellico e che invese ła xe sta finia da Pietro Bembo.
El xe sta nominà ambasiador a Madrid e dopo in França, sto el Re Francesco I, indove el xe morto. Significative łe xe alcune so scriture volgari, par exenpio łe çinque łétare indirisae al Ramusio e łe note sol viajio in Spagna. Ma ła so fama ła xe dovù a łe liriche latine, rancurà in t'el "Lusus, in Carmina quinque illustrium poetarum" (1548) indove łe xe rapresentae dełisioxe senete idiliache.
Su incargo de ła Republica Vèneta el ga composto le orasion funebri par Caterina Cornaro "Rejina de Candia" (1510), par Bartolomeo d'Alviano (1515) e par el doxe Leonardo Loredan (1521).
