Bytom Odrzański
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°44' N 015°49' E
Bytom Odrzański | |||
|
|||
Województwo | lubuskie | ||
Powiat | nowosolski | ||
Gmina - rodzaj |
Bytom Odrzański miejsko-wiejska |
||
Burmistrz | Jacek Sauter | ||
Powierzchnia | 10 km² | ||
Położenie | 51° 44' N 15° 49' E |
||
Liczba mieszkańców (2004) - liczba ludności - gęstość |
4.365 440 os./km² |
||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
68 | ||
Kod pocztowy | 67-115 | ||
Tablice rejestracyjne | FNW | ||
Położenie na mapie Polski
|
|||
Urząd miejski3
ul. Rynek 167-115 Bytom Odrzański tel. (0-68) 388-40-22; faks (0-68) 388-40-26 |
|||
Strona internetowa miasta |
Bytom Odrzański (niem. Beuthen an der Oder) - miasto w województwie lubuskim w powiecie nowosolskim. Położone jest 22 km na zachód od Głogowa i 12 km na wschód od Nowej Soli.
Spis treści |
[edytuj] Geografia
Miasto leży na lewym brzegu Odry (Środkowe Nadodrze) w obrębie Pradoliny Barycko-Głogowskiej (na jej skraju). Ok. 6 km na północ od miasta znajdują się Wzgórza Dalkowskie.
[edytuj] Historia
Bytom Odrzański wzmiankowany był już w 1005 roku. Średniowieczny gród słowiański znany z obrony przed wojskami niemieckimi cesarza Henryka V w 1109 roku (idącego wówczas na Głogów) wymienia w swoich kronikach Gall Anonim. Prawa miejskie w miasto uzyskało w latach 1289-1504. Bytom należał do Piastów śląskich. Od 1331 pod zwierzchnictwem Czech.
W 1469 miasto przechodzi w ręce prywatnych właścicieli. Nabywcą jest ród Schönaichów. Pod rządami Habsburgów od 1526 następuje rozkwit miasta - największy nastąpił w latach 1580-1618 za panowania Fabiana i Jerzego von Schönaichów. W latach 1601-1628 działało tutaj słynne w Europie kalwińskie gimnazjum akademickie z prawem nadawania tytułów bakałarza i magistra - tzw. "Schönaichianum". Jednym z absolwentów tegoż gimnazjum był wielki pisarz i poeta niemiecki - Martin Opitz.
Od 1742 miasto należało do Prus. W XIX wieku posiadało kanalizację i wodociągi. W okresie II wojny światowej uległo zniszczeniu. Od 13 lutego 1945 r. miasto należy do Polski.
4 czerwca 1988 na przejeździe kolejowym pod Bytomiem miała miejsce tragiczna katastrofa drogowa z udziałem Ludowego Wojska Polskiego: wojskowa ciężarówka Star 66, wioząca trzynastu żołnierzy na prace melioracyjne na pobliskich łąkach - z winy kierowcy - wtargnęła pod pędzący 70 km/h pociąg. W wyniku zderzenia eksplodowało osiem kanistrów z benzyną. Na miejscu zginęło 5 osób, kolejnych pięć po przewiezieniu do szpitali (niektórzy mieli poparzenia 90% powierzchni ciała). [1]
Obecnie w mieście są zakłady metalowe oraz przetwórstwo szczeciny i włosia. Co roku odbywa się tu Festiwal Twórczości Muzycznej Niewidomych oraz Flis Odrzański.
[edytuj] Z kroniki Galla Anonima
Księga Trzecia, Rozdział III: "(...) A gdy chciał ze sprawionymi szykami wyminąć gród Bytom, jako niemożliwy do zdobycia ze względu na obwarowania i naturalne położenie wśród opływających go wód, niektórzy słynniejsi z jego rycerzy zboczyli pod gród, pragnąc okazać w Polsce swą cnotę rycerską, a wypróbować siły i odwagę Polaków. A grodzianie, otwarłszy bramy, wyszli naprzeciw z dobytymi mieczami, nie obawiając się ani mnogości różnorodnych wojsk, ani napastliwości Niemców, ani obecności samego cesarza, lecz czołowo stawiając im odważny i mężny opór. Widząc to cesarz niesłychanie się zdumiał, że tak ludzie bez zbroi ochronnej walczyli gołymi mieczami przeciw tarczownikom, a tarczownicy przeciw pancernym, spiesząc tak ochoczo do walki jakoby na biesiadę. Wtedy jakoby rozgniewany na zakusy swoich rycerzy cesarz posłał tam kuszników i łuczników, aby przynajmniej przed ich groźbą grodzianie ustąpili i cofnęli się do grodu. Ale Polacy na pociski i strzały zewsząd lecące tyle zwracali uwagi co na śnieg lub na krople deszczu. Tam też cesarz po raz pierwszy przekonał się o odwadze Polaków, bo nie wszyscy jego rycerze wyszli cało z tej walki. (...)"
[edytuj] Zabytki
- późnorenesansowy ratusz z XVII w. (wybudowany w latach 1602-1609)
- odrestaurowany zespół architektoniczny zabytkowej starówki - późnorenesansowe, barokowe, klasycystyczne i eklektyczne kamieniczki wokół rynku
- gotycki kościół świętego Hieronima
- kościół ewangelicki z XVIII wieku
- kamienice z XVII-XIX wieku (m.in. barakowe elewacje)
- fontanna kolumnowa z końca XIX w.
- zabytkowa tablica renesansowa z napisem o zniszczeniach dokonanych w trakcie przejazdu lisowczyków w 1622
- pozostałości fosy miejskiej
- domy mieszczańskie z XVIII i XIX wieku na ul. Głogowskiej
[edytuj] Transport
- port rzeczny
- linia kolejowa Głogów - Nowa Sól (została doprowadzona do Bytomia już w 1871 roku i funkcjonuje do dziś jako tzw. magistrala odrzańska)
- w mieście krzyżują się drogi wojewódzkie:
- 292 Nowa Sól - Bytom Odrzański - Głogów
- 293 Bytom Odrzański - Nowe Miasteczko
[edytuj] Demografia
Rok | Liczba ludności |
---|---|
1787 |
|
1825 |
|
1905 |
|
1939 |
|
1961 |
|
1970 |
|
2004 |
|
[edytuj] Galeria
[edytuj] Przypisy
- ↑ Informacje zabrane na podstawie książki Jarosława Reszki - "Cześć, Giniemy!"
[edytuj] Linki zewnętrzne
miasta: Bytom Odrzański • Kożuchów • Nowa Sól • Nowe Miasteczko • gmina miejska: Nowa Sól
gminy miejsko-wiejskie: gmina Bytom Odrzański • gmina Kożuchów • gmina Nowe Miasteczko
gminy wiejskie: gmina Kolsko • gmina Nowa Sól • gmina Otyń • gmina Siedlisko
Babimost • Bytom Odrzański • Cybinka • Czerwieńsk • Dobiegniew • Drezdenko • Gorzów Wielkopolski • Gozdnica • Gubin • Iłowa • Jasień • Kargowa • Kostrzyn nad Odrą • Kożuchów • Krosno Odrzańskie • Lubniewice • Lubsko • Łęknica • Małomice • Międzyrzecz • Nowa Sól • Nowe Miasteczko • Nowogród Bobrzański • Ośno Lubuskie • Rzepin • Skwierzyna • Sława • Słubice • Strzelce Krajeńskie • Sulechów • Sulęcin • Szlichtyngowa • Szprotawa • Świebodzin • Torzym • Trzciel • Witnica • Wschowa • Zbąszynek • Zielona Góra • Żagań • Żary