Chlordiazepoksyd

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Wzór strukturalny Chlordiazepoksydu

Chlordiazepoksyd (chlordiazepoxide, ATC N 05 BA 02 ) - pochodna benzodiazepiny. Nasila działania receptorów GABA. Działa przeciwlękowo, nasennie i rozkurczowo. Może wywoływać uzależnienie.

Spis treści

1 Działanie
- 1.1 Działania niepożądane
2 Zastosowania
3 Preparaty
4 Zobacz też
- 4.1 Linki Zewnętrzne
- 4.2 Źródła

[edytuj] Działanie

Działa hamująco na niektóre części mózgu, szczególnoie na układ limbiczny, podwzgórze, i wzgórze. Poprzez nasilanie działania recetorów GABA (neuroprzekaźnik) powoduje otwarcie kanałów chlorkowych, co w efekcie prowadzi do hiperpolaryzacji blony komórkowej neuronów i zahamowania ich czynności.

Działa uspokajająco, nasennie, relaksująco oraz rozkurczowo. Hamuje reakcje emocionalne. W mniejszym stopniu działa także przeciwdrgawkowo.

Lek przenika z krwi do płynu muzgowo-rdzeniowego, łożyska i mleka matki.

Przy podawaniu doustnie, maksymalne stężenie Chlordiazepoksydu we krwi występuje po ok. 1-2h. Okres półtrwania wynosi od 6 do 30 godzin. Lek ulega w wątrobie przemiananom do aktywnych farmakologicznie metabolitów, które przedłużają czas działania leku. Chlordiazepoksyd wraz z metabolitami jest wydalany z moczem.

[edytuj] Działania niepożądane

Niepożądanymi skutkami działania leku mogą być:

upośledzenie sprawności psychofizycznej oraz funkcji poznawczych,
senność, szczególnie na początku kuracji lekiem,
zmęczenie,
ataksja,
zawroty głowy,
nudności,
zaparcia,
omdlenia.

[edytuj] Zespół abstynencyjny

Lek powoduje uzależnienia. Po nagłym odstawieniu może wystąpić zespół abstynencyjny w postaci objawów takich jak:

lęk,
zaburzenia snu,
napady agresji
drażliwość,
depresja,
bóle i skurcze mięśni,
brak łaknienia.

[edytuj] Przedawkowanie

Objawy:

częstoskurcz,
hipotonia,
zaburzenia świadomości i koordynacji ruchowej (splątanie),
śpiączka
zahamowanie czynności ośrodka oddechowego.

Przeciwdziałenie:

płukanie żałądka,
dożylne podawanie płynów,
dożylne podanie flumazenilu,

Ze względu na krótki czas działania flumazenilu, po jego podaniu dalej monitoruje się tętno i oddech pacjenta, by w razie potrzeby podać kolejną dawkę. Nie należy podawać pacjentowi leków uspokajających nawet, jeśli wystąpi pobudzenie.

[edytuj] Działanie na płód

Stosowanie leku w okresie ciąży (szczególnie w 1 i 3 trymestrze) może powodować wady u płodu, a także objawy zespołu abstynencyjnego u nowonarodków. Jeśli lek był przyjmowany w dużych dawkach w 3 trymestrze ciąży dodatkowo mogą wystąpić: hipotonia, hipotermia, osłabienie odruchu ssania.

[edytuj] Zastosowania

Chlordiazepoksyd stosuje się w stanach lękowych, nadmiernej aktywności, bezsenności, jako środek wspomagający w leczeniu depresji psychicznych, alkoholizmie, w stanach zatrucia alkoholem. Także w przypadku skurczów mięśni na tle psychicznym lub nerwowym. Iniekcje stosuje się w stadium przygotowania do operacji chirurgicznych oraz po operacjach.

W przypadku długotrwałego przyjmowania odstawianie leku nastepować musi stopniowo.

[edytuj] Przeciwwskazania

Leku nie wolno podawać pacjentom uczulonym na preparat. Osoby z zaburzoną funkcją nerek i wątroby, oraz pacjenci chorzy na miastenię i jaskrę powinni powiadomić o tym lekarza przed rozpoczęciem kuracji. Zaleca się ostrożność w stosowaniu u osób starszych i wycieńczonych, a także chorych na depresję, uzaleznionych od alkoholu, nadużywajacych innych leków, oraz z zaburzeniami osobowości. Nie podaje się dzieciom poniżej 6 roku życia. Stosowanie u kobiet w okresie ciąży i karmienia piersią jest dopuszczalne jedynie w sytuacji, gdy istnieje bezwzględna koniecznośc, a stosowanie innych, podobnych leków nie jest możliwe.

[edytuj] Interakcje

Alkohol wzmacnia działanie leku. Leku nie należy łączyć także z środkami działającymi depresyjnie na OUN, takimi jak: barbiturany, pochodne fenotiazyny, inhibitory MAO, opioidy, leki przeciwdepresyjne, neuroleptyki, leki przeciwhistaminowye, klonidyna, i leki uspokajające. Lek może nasilać toksyczność leków przeciwpadaczkowych.

[edytuj] Dawkowanie

U dorosłych dawka najczęściej wynosi 5-10 mg 2-4 razy dziennie. W ciężkich stanach lękowych przyjmuje się do 40-100 mg na dobę. Jako lek nasenny podaje się jednorazowo 10-20 mg na godzinę przed snem. W klinicznych przypadkach psychiatrycznych podaje się 50-100 mg dziennie podzielone na 3-4 dawki. W szczególnych przypadkach zwiększa się do 300mg na dobę. Dawki dla osób starszych i osłabionych są znacznie mniejsze (5-20 mg na dobę).