Czasownik posiłkowy
Z Wikipedii
Czasownik posiłkowy to część mowy, która ma właściwości składniowe i morfologiczne czasowników danego języka, jednak w przeciwieństwie do nich nie ma żadnego znaczenia własnego, a spełnia jedynie funkcje gramatyczne (w szczególności służy do tworzenia form złożonych).
Wśród czasowników posiłkowych można znaleźć czasowniki spełniające jedynie taką rolę, jak również czasowniki, które w innych zastosowaniach są normalnymi czasownikami ze znaczeniem własnym.
Spis treści |
[edytuj] Czasowniki posiłkowe w wybranych językach
[edytuj] Język polski
Czasownikiem posiłkowym jest czasownik "być" używany w czasie przyszłym niedokonanym - np. "będę jechał", "będziesz pić".
W dawnym języku polskim czas przeszły oraz zaprzeszły również tworzyło się za pomocą czasownika posiłkowego "być": "*widział jeśm", "*widzieli jeście" itd. Pozostałością po tym są ruchome końcówki: "żeśmy widzieli", "żebyśmy poszli", "wyście to zabrali?".
Czasownikiem posiłkowym jest również czasownik "zostać" używany wraz z czasownikiem "być" do tworzenia form strony biernej - np. "jestem podglądany", "zostałem zrozumiany".
[edytuj] Język angielski
Za rozbudowany system czasów języka angielskiego odpowiadają trzy czasowniki posiłkowe - be, have i do.
Czasownik do, jest używany do tworzenia negacji (I saw him -> I didn't see him, Alice has a cat -> Alice doesn't have a cat), pytań (You saw him. -> Did you see him?) oraz do wzmocnienia znaczenia czasownika głównego w trybie rozkazującym i w znaniu oznajmującym w czasach Present Simple i Past Simple: (Do be quiet!, I do read newspapers!, I did know that!).
Czasowniki be oraz have stosowane są do oznaczenia niektórych aspektów czasownika. Czasownik be służy ponadto do tworzenia strony biernej.
[edytuj] Język niemiecki
W języku niemieckim występują trzy czasowniki posiłkowe: haben, sein i werden. Pierwsze dwa stosowane są do tworzenia złożonych czasów przeszłych oraz niektórych form właściwego trybu łączącego (Konjunktiv). Czasownik posiłkowy werden służy natomiast do tworzenia form strony biernej, czasów przyszłych i form opisowych trybu łączącego (Konditionalis).
[edytuj] Język japoński
Klasa czasowników w języku japońskim jest właściwie zamknięta - zapożyczenia bardzo rzadko stają się właściwymi czasownikami (jednym z takich nielicznych przykładów jest czasownik サボる - 'bojkotować pracę' wywodzący się od wyrazu 'sabotage'). Istnieje za to duża grupa rzeczowników mogących spełniać funkcje czasownikowe po dołączeniu czasownika posiłkowego する (suru).
Np.
- ściągać (plik) - ダウンロードする (daunoroodo suru)
- ćwiczyć - 練習する (れんしゅうする renshuu suru)
[edytuj] Zob. też
- czasownik
- czasownik modalny
