David Tua
Z Wikipedii
| David Tua | |
| Statystyki | |
|---|---|
| Pseudonim | Tuaman |
| Kategoria wagowa | ciężka |
| Kraj |  Samoa |
| Data urodzenia | 21 listopada 1972 |
| Miejsce urodzenia | Apia |
| Styl | praworęczny |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 51 |
| Zwycięstwa | 47 |
| Nokauty | 40 |
| Porażki | 3 |
| Remisy | 1 |
| No contests | 0 |
David Tua (ur. 21 listopada 1972 roku w Apii, Samoa) - bokser wagi ciężkiej.
[edytuj] Kariera amatorska
Tua jest brązowym medalistą letnich Igrzysk Olimpijskich w 1992 roku.
[edytuj] Kariera zawodowa
Tua przeszedł na zawodowstwo w 1992 roku. Szybko zyskał sławę pięściarza o niezwykle silnym ciosie - jego wczesne walki kończyły się zwykle nokautami w pierwszej lub drugiej rundzie. 15 marca 1996 roku znokautował Johna Ruiza, przyszłego mistrza świata, w zaledwie 19 sekund.
Kolejne trzy walki także zakończył przed czasem. Pokonał między innymi Olega Maskajewa, kolejnego przyszłego mistrza świata.
Pierwszą porażkę poniósł w swojej 28 walce - z Nigeryjczykiem Ike Ibeabuchi.Walka stanowi rekord wszechczasów pod względem liczby wyprowadzonych ciosów. Porażka Davida Tua była mocno kontrowersyjna (na kartach komentatorów HBO Tua wygrał 3 punktami , także w niemal zgodnej opini fachowców i kibiców to samoańczyk był zwycięzcą).Ibeabuchi wyprowadził więcej ciosów jednak to Tua uderzał mocniej i celniej. Z całą pewnością walke tą należy uznać za jedną z najlepszych w historii wagi ciężkiej .
Po tej porażce nastąpiło kolejnych dziesięć zwycięstw, w tym nokaut jeszcze jednego przyszłego mistrza świata, Hasima Rahmana.
Tua doczekał się w końcu walki o mistrzostwo świata, i to dwóch dużych organizacji: WBO i IBO. W dniu 11 listopada 2000 roku w Las Vegas okazał się jednak o wiele słabszy od Lennoxa Lewisa i przegrał z nim zdecydowanie na punkty.
Po porażce z Lewisem starał się odbudować dawną formę i wygrał walkę z Danellem Nicholsonem, lecz kolejny pojedynek przegrał na punkty z Chrisem Byrdem. Następne walki to kolejne dobre wyniki - między innymi zwycięstwo nad Fresem Oquendo i kolejny błyskawiczny nokaut, w 30 sekundzie pierwszej rundy, z Michaelem Moorerem, byłym mistrzem świata.
23 marca 2003 roku stoczył swój drugi pojedynek z Hasimem Rahmanem, który zakończył się remisem. W 2004 roku nie stoczył żadnej walki. Ponownie zaczął boksować w 2005 roku. Od Tamtego czasu stoczył pięć walk, wszystkie zakończyły się jego wygraną. Ostatni pojedynek miał miejsce 22 lutego 2007 roku. Tua wygrał w nim na punkty z Robertem Hawkinsem.
David Tua to bokser który w swojej zawodowej karierze nigdy nie znalazł się na deskach (poza potknięciem w II pojedynku z Rahmanem) , a jego ringowa twardość jest juz niemal legendarna . Koronnym atrybutem ringowym Davida Tua jest i był lewy sierp który można porównac chyba tylko z tym samym uderzeniem w wykonaniu Joe Fraziera . "Terminator" bo tak brzmi drugi z ringowych przydomków samoańczyka posiadał w swej szczytowej formie także świetną prace nóg (nie był nigdy typem tańczącego boksera) która pozwalała mu na błyskawiczne skrócenie dystansu . Warte podkreslenia jest iż David Tua posiadał najgorsze warunki fizyczne z całej czołówki wagi ciężkiej lat 90-tych - 174 cm wzrotu przy 100/105 kg wagi
