Flemming
Z Wikipedii
Flemming (Flemmingowie, von Flemming) - niemiecki ród szlachecki, zamieszkujący Pomorze Zachodnie od okresu średniowiecza (XIII w.) do XIX/XX wieku. Posiadali oni posiadłości m.in. w okolicach Maszewa, Maciejewa i Mostów. Z czasem rozrodzony ród Flemmingów zyskał w XVIII-XIX w. duże znaczenie (szczególnie w Saksonii i Prusach) oraz liczne posiadłości w Brandenburgii, pruskiej części Saksonii, w Saksonii, Turyngii, Galicji, na Śląsku oraz w Rosji, Szwecji, Finlandii, Szkocji i we Włoszech.
Nazwisko Flemmingów wskazuje na flamandzkie korzenie rodu i związane jest z niemiecką ekspansją na tereny słowiańskie na wschód od Łaby oraz z założeniem Marchii Brandenburskiej przez Albrechta Niedźwiedzia (1157). Na podbitych obszarach margrabia i arcybiskup magdeburski Wichmann von Seeburg prowadzili intesywną akcję kolonizacyjną, osiedlając tu m.in. osadników flamandzkich.
Najstarszym znanym przedstawicielem rodu był Adam Flemming, który między 1281 r. a 1302 występuje jako właściciel Stepnitz (Stepnicy). Z jego synem - Konradem - związane są najstarsze informacje o herbie rodu. Potomkowie skupili w swym reku liczne posiadłości ziemskie w rejonie Wolina i Kamienia Pomorskiego, stąd okręg Kamieńca nazywany był powiatem Flemmingów (Flemmingscher Kreis).
[edytuj] Zobacz także
- Henryk Heino Flemming
- Jakub Henryk Flemming
- Jan Jerzy Flemming
- Izabela Czartoryska
- herb szlachecki Fleming
- Mosty
