George Davis Snell
Z Wikipedii
George Davis Snell (ur. 19 grudnia 1903 – zm. 6 czerwca 1996) - amerykański genetyk oraz pionierski immunolog zajmujący się transplanatacjami.
Spis treści |
[edytuj] Praca
W 1980 George Snell został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny wraz z Baruj Benacerraf oraz Jean Dausset za odkrycie genów głównego układu zgodności tkankowej (MHC). Snell specjalnie "odkrył genetyczne czynniki, które determinują możliwość przeszczepienia tkanek z jednej konkretnej do innej. To właśnie Snell wprowadził koncepcję antygenów H." (link)
Jego genialna praca nad myszami doprowadziła do odkrycia HLA (ludzkich antygenów białych ciałek), który jest głównym kompleksem zgodności tkankowej, u ludzi (oraz wszystkich kręgowców), który jest analogiczny do kompleksu H-2, wystepującego u myszy. Rozpoznanie tych genów-kluczy było warunkiem wstępnym do pomyślnych przeszczepów tkanek i organów.
[edytuj] Życie prywatne
George Snell urodził się w Bradford, w stanie Massachusetts, jako najmłodsze dziecko z trójki rodzeństwa. Nauki pobierał w szkołach w Brookline a następnie uczęszczał do Dartmouth College w Hanover, gdzie kontynuował swoją pasję do matematyki i nauki, skupiając się na genetyce. W 1926 roku odebrał swój licencjat na Dartmouth College.
Z rekomendacji Johna Gerould, profesora genetyki na Dartmouth, Snell wykonał pracę kończącą studia na Harvardzie z William E. Castle, pierwszym amerykańskim biologiem, który szukał Praw Mendla u ssaków. Snell uzyskał tytuł doktora na Harvardzie w 1930. Jego doktoranckie tezy były na temat genetycznych związków u myszy.
Następnie Snell spędził dwa lata na praktykach postdoktoranckich na University of Texas z Hermann Joseph Muller, który był pionierem w dziedzinie genetyki radiacyjnej (on również zdobył Nagrodę Nobla). Nic dziwnego, Snell badał genetyczne efekty promienieniowania rentgenowskiego na myszach wraz z Mullerem.
To doświadczenie "posłużyło mi do przekonania się, że badania były moją prawdziwą miłością," Snell zawarł w swojej autobiografii. "Jeśli to by było badanie, genetyka zajmująca się myszami była oczywistym wyborem i Laboratorium Jacksona, założone w 1929 przez Dr. Clarence Cook Little, jednego z wcześniejszych studentów Castle, jako prawie nieunikniony wybór miejsca pracy." Laboratorium Jacksona było i nadal jest światową mekką dla genetyków zajmujących się myszami.
W 1935 Snell zasilił kadry wspomnianego laboratorium w Bar Harbor na malowniczej wyspie Mount Desert Island u wybrzeża Maine i pozostał tam do czasu całkowitego zrównoważenia jego długiej kariery.
Ojciec Snella pracował jako sekretarz w lokalnym oddziale YMCA. Wynalazł urządzenie do zwijania cewek indukcyjnych dla silników łodzi motorowych. W Bar Harbor poznał i ożenił się z Rhoda Carson. Razem mieli trzech synów: Thomasa, Roya i Petera. W wolnym czasie Snell jeżdził na nartach, natomiast podczas pobyty w Dartmouth jego pasją stał się tenis.
W 1988 napisał istotną książkę: Search for a Rational Ethic na temat natury etyki i reguł, według których żyjemy. Publikacja ta zawiera etykę bazującą na ewolucji w odniesieniu do biologicznych realiów, która wg Snella miała mieć zastosowanie dla wszystkich istot ludzkich.
Snell zmarł w Bar Harbor, w stanie Maine, 6 czerwca 1996.
[edytuj] Bibliografia
"Les Prix Nobel. The Nobel Prizes 1980" Wilhelm Odelberg, Fundacja im. Alfreda Nobla, Sztokholm, 1981.
[edytuj] Linki zewnętrzne
1901: Behring • 1902: Ross • 1903: Finsen • 1904: Pawłow • 1905: Koch • 1906: Golgi, Ramón y Cajal • 1907: Laveran • 1908: Miecznikow, Ehrlich • 1909: Kocher • 1910: Kossel • 1911: Gullstrand • 1912: Carrel • 1913: Bárány • 1919: Bordet • 1920: Krogh • 1922: Hill, Meyerhof • 1923: Banting, Macleod • 1924: Einthoven • 1926: Fibiger • 1927: Wagner-Jauregg • 1928: Nicolle • 1929: Eijkman, Hopkins • 1930: Landsteiner • 1931: Warburg • 1932: Sherrington, Adrian • 1933: Morgan • 1934: Whipple, Minot, Murphy • 1935: Spemann • 1936: Dale, Loewi • 1937: Szent-Györgyi • 1938: Heymans • 1939: Domagk • 1943: Dam, Doisy • 1944: Erlanger, Gasser • 1945: Fleming, Chain, Florey • 1946: Muller • 1947: C.Cori, G.Cori, Houssay • 1948: Müller • 1949: Hess, Moniz • 1950: Kendall, Reichstein, Hench • 1951: Theiler • 1952: Waksman • 1953: Krebs, Lipmann • 1954: Enders, Weller, Robbins • 1955: Theorell • 1956: Cournand, Forssmann, Richards • 1957: Bovet • 1958: Beadle, Tatum, Lederberg • 1959: Ochoa, Kornberg • 1960: Burnet, Medawar • 1961: Békésy • 1962: Crick, Watson, Wilkins • 1963: Eccles, Hodgkin, Huxley • 1964: Bloch, Lynen • 1965: Jacob, Lwoff, Monod • 1966: Rous, Huggins • 1967: Granit, Hartline, Wald • 1968: Holley, Khorana, Nirenberg • 1969: Delbrück, Hershey, Luria • 1970: Katz, Euler, Axelrod • 1971: Sutherland • 1972: Edelman, Porter • 1973: Frisch, Lorenz, Tinbergen • 1974: Claude, Duve, Palade • 1975: Baltimore, Dulbecco, Temin • 1976: Blumberg, Gajdusek • 1977: Guillemin, Schally, Yalow • 1978: Arber, Nathans, Smith • 1979: Cormack, Hounsfield • 1980: Benacerraf, Dausset, Snell • 1981: Sperry, Hubel, Wiesel • 1982: Bergström, Samuelsson, Vane • 1983: McClintock • 1984: Jerne, Köhler, Milstein • 1985: Brown, Goldstein • 1986: Cohen, Levi-Montalcini • 1987: Tonegawa • 1988: Black, Elion, Hitchings • 1989: Bishop, Varmus • 1990: Murray, Thomas • 1991: Neher, Sakmann • 1992: Fischer, Krebs • 1993: Roberts, Sharp • 1994: Gilman, Rodbell • 1995: Lewis, Nüsslein-Volhard, Wieschaus • 1996: Doherty, Zinkernagel • 1997: Prusiner • 1998: Furchgott, Ignarro, Murad • 1999: Blobel • 2000: Carlsson, Greengard, Kandel • 2001: Hartwell, Hunt, Nurse • 2002: Brenner, Horvitz, Sulston • 2003: Lauterbur, Mansfield • 2004: Axel, Buck • 2005: Marshall, Warren • 2006: Fire, Mello
