Goryczka krótkołodygowa
Z Wikipedii
| Goryczka krótkołodygowa | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | goryczkowce |
| Rodzina | goryczkowate |
| Rodzaj | goryczka |
| Gatunek | goryczka Klusjusza |
| Nazwa systematyczna | |
| Gentiana clusii J. O. E. Perrier & Songeon | |
Goryczka krótkołodygowa, goryczka Klusjusza (Gentiana clusii Perr. et Song.) - roślina wieloletnia należąca do rodziny goryczkowatych. Środkowo- i południowoeuropejska roślina górska, występuje w Alpach, Karpatach, w Chorwacji, w Czarnym Lesie. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach. Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Niska, naga i nierozgałęziająca się. Osiąga wysokość 4-8 cm.
- Liście
- Skórzaste, lancetowate i zaostrzone, zebrane w rozetę przy samej ziemi. Zimozielone. Liście łodygowe mniejsze, nieliczne, wyrastające naprzeciwlegle.
- Kwiaty
- Wyrasta pojedynczo na szczycie krótkiej łodygi. Kolor kwiatów intensywnie szafirowobłekitny lub lazurowogranatowy - bardzo charakterystyczny i wybitnie ładny. Kwiat dzwonkowaty, osadzony na szczycie łodygi, pojedynczy, bardzo duży w stosunku do niewielkiego wzrostu rośliny, o długości do 6 cm. Ma krótki, zrosłodziałkowy, 5-ząbkowy, zielony kielich, dzwonkowata korona rozchyla się w górnej części 5 trójkątnymi płatkami, które są prawie tak samo długie, jak kielich, lub nawet do 1,5 raza dłuższe. Słupek pojedynczy z butelkowatą szyjką i dwułatkowym, białym znamieniem. 5 pręcików w dolnej części jest przyrośnięte nitkami do rurki korony, a ich pylniki są zrośnięte w rurkę poniżej znamienia słupka (przystosowanie zapobiegające samozapyleniu). Kwitnie od kwietnia do sierpnia.
- Owoc
- Dwudzielna torebka z ciemnymi, drobnymi nasionami.
- Biotop, wymagania
- Rośnie w górach, wyłącznie na podłożu wapiennym (kalcyfit), na halach, uskokach skalnych, pastwiskach, niskich torfowiskach. Preferuje stanowiska nasłonecznione. Występuje na wysokościach 1200-2600 m n.p.m., w Tatrach występuje od regla dolnego po piętro halne. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla CL. Elyno-Seslerietea i O. Seslerietalia variae.
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta ochroną gatunkową W Polsce i na Słowacji jest gatunkiem chronionym.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina ozdobna : uprawiana w ogródkach skalnych (dość rzadko).
[edytuj] Ciekawostki
- Podczas deszczu i złej pogody kwiaty stulają się w pąk, chroniąc słupek i pręciki.
- Gatunkowa nazwa rośliny pochodzi od francuskiego botanika oraz lekarza Charlesa de Lécluse (Clusius).
Zobacz też: rośliny Tatr.
[edytuj] Bibliografia
- 1. Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN, Warszawa, 2001
- 2. Zbigniew Mirek, Halina Pięknoś-Mirkowa. Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. MUTICO, Oficyna Wyd., Warszawa 2003. ISBN 8370733859
- 3. Radwańska-Paryska Zofia. Rośliny tatrzańskie. WSiP, Warszawa, 1988. ISBN 83-02-00872-9
- 4. Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił. Rośliny polskie. PWN, Warszawa, 1953.
