Gustav Heinemann
Z Wikipedii
| Gustav Heinemann 1899 – 1976 |
|
| 3. Prezydent Republiki Federalnej Niemiec | |
| Okres urzędowania | od 1 lipca 1969 do 30 czerwca 1974 |
| Partia polityczna | SPD |
| Poprzednik | Heinrich Lübke |
| Następca | Walter Scheel |
Gustav Walter Heinemann (ur. 23 lipca 1899 w Schwelm, zm. 7 lipca 1976 w Essen) – polityk niemiecki.
Heinemann przyszedł na świat w zamożnej rodzinie westfalskiej. Był przeciwnikiem rządów nazistowskich i pacyfistą.
Kariera polityczna tego byłego wykładowcy prawa rozpoczęła się po powstaniu Republiki Federalnej Niemiec. W latach 1949 – 1950 był współpracownikiem kanclerza Konrada Adenauera. Jednak różnica w poglądach na temat remilitaryzacji państwa doprowadziła do odejścia Heinemanna z gabinetu Adenauera.
Niedługo potem Heinemann znalazł się w szeregach opozycyjnej wówczas SPD. W okresie Wielkiej Koalicji (CDU/CSU – SPD, 1966 – 1969) pełnił urząd ministra sprawiedliwości. Zasłynął wtedy wyrażeniem zrozumienia dla rozruchów studenckich w 1968 roku.
W roku 1969 dotychczasowy prezydent Heinrich Lübke ustąpił na kilka miesięcy przed końcem swojej kadencji. Wówczas władze w kraju przejęła koalicja socjaldemokratów i liberałow z FPD na czele z Willym Brandtem. SPD jako swego kandata na nowego prezydenta wysunęło właśnie Heinemanna, który wygrał wybory.
Friedrich Ebert | Paul von Hindenburg | Adolf Hitler | Karl Dönitz | Theodor Heuss | Heinrich Lübke | Gustav Heinemann | Walter Scheel | Karl Carstens | Richard von Weizsäcker | Roman Herzog | Johannes Rau | Horst Köhler
