Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1949
Z Wikipedii
Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1949 - cykl turniejów żużlowych mających wyłonić najlepszych żużlowców na świecie. Tytuł wywalczył Brytyjczyk Tommy Price. Był to pierwszy finał rozgrywany po II wojnie światowej.
[edytuj] Runda mistrzowska
Rozgrywano 8 eliminacji na torach brytyjskich.
- 8 sierpnia 1949 r. (poniedziałek), Wimbledon
- 10 sierpnia 1949 r. (środa), New Cross
- 22 sierpnia 1949 r. (poniedziałek), Birmingham
- 25 sierpnia 1949 r. (czwartek), Wembley
- 27 sierpnia 1949 r. (sobota), Manchester
- 27 sierpnia 1949 r. (sobota), Bradford
- 30 sierpnia 1949 r. (wtorek), West Ham
- 2 września 1949 r. (piątek), Harringay
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | |
---|---|---|---|---|
1 | Tommy Price | Wielka Brytania | 38 | |
2 | Graham Warren | Wielka Brytania | 38 | |
3 | Dent Oliver | Wielka Brytania | 37 | |
4 | Aub Lawson | Australia | 37 | |
5 | Bill Gilbert | Wielka Brytania | 36 | |
6 | Wilbur Lamoreaux | Stany Zjednoczone | 35 | |
7 | Lloyd Goffe | Wielka Brytania | 34 | |
8 | Jack Parker | Wielka Brytania | 34 | |
9 | Bill Kitchen | Wielka Brytania | 33 | |
10 | Cyril Roger | Wielka Brytania | 31 | |
11 | Louis Lawson | Wielka Brytania | 30 | |
12 | Bill Longley | Australia | 30 | |
13 | Norman Parker | Australia | 30 | |
14 | Ken Le Breton | Australia | 29 | |
15 | Cliff Watson | Australia | 29 | |
16 | Ron Clarke | Wielka Brytania | 27 | |
17 | Oliver Hart | Wielka Brytania | 27 | |
18 | Alec Statham | Wielka Brytania | 25 | |
19 | Cyril Brine | Wielka Brytania | 25 | |
20 | Malcolm Craven | Wielka Brytania | 25 | |
21 | Geoff Pymar | Wielka Brytania | 23 | |
22 | Doug McLachlan | Australia | 23 | |
23 | Geoff Bennett | Wielka Brytania | 20 | |
24 | Jeff Lloyd | Wielka Brytania | 18 | |
25 | Mike Erskine | Wielka Brytania | 18 | |
26 | Ray Duggan | Australia | 17 | |
27 | Charles Cullum | Stany Zjednoczone | 17 | |
28 | Eric Chitty | Kanada | 15 | |
29 | Split Waterman | Wielka Brytania | 15 | |
30 | George Wilks | Wielka Brytania | 15 | |
31 | Eddie Rigg | Wielka Brytania | 14 | |
32 | Ken Sharples | Wielka Brytania | 14 | |
33 | Roy Craighead | Wielka Brytania | 13 | |
34 | Nobby Stock | Wielka Brytania | 13 | |
35 | Gil Craven | Wielka Brytania | 12 | |
36 | Jack Biggs | Australia | 11 | |
37 | Bob Harrison | Wielka Brytania | 9 | |
38 | Stan Dell | Wielka Brytania | 2 |
Awans: 16+2 do Finału Światowego
[edytuj] Finał Światowy
- 22 września 1949 r. (czwartek), Wembley - Stadion Wembley
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | |
---|---|---|---|---|
1 | Tommy Price | Wielka Brytania | 15 | (3,3,3,3,3) |
2 | Jack Parker | Wielka Brytania | 14 | (3,3,3,2,3) |
3 | Louis Lawson | Wielka Brytania | 13 | (2,2,3,3,3) |
4 | Norman Parker | Wielka Brytania | 10 | (3,3,2,2,0) |
5 | Wilbur Lamoreaux | Stany Zjednoczone | 9 | (2,2,3,0,2) |
6 | Bill Kitchen | Wielka Brytania | 9 | (3,1,2,2,1) |
7 | Ron Clarke | Wielka Brytania | 8 | (1,0,2,3,2) |
8 | Bill Longley | Australia | 8 | (1,2,2,1,2) |
9 | Aub Lawson | Australia | 8 | (1,3,1,1,2) |
10 | Cyril Roger | Wielka Brytania | 7 | (2,0,1,1,3) |
11 | Bill Gilbert | Wielka Brytania | 6 | (2,1,3,0,0) |
12 | Graham Warren | Australia | 5 | (0,2,0,2,1) |
13 | Ken Le Breton | Australia | 4 | (1,0,1,1,1) |
14 | Lloyd Goffe | Wielka Brytania | 2 | (0,1,0,0,1) |
15 | Cliff Watson | Australia | 1 | (0,1,0,0,0) |
16 | Dent Oliver | Wielka Brytania | 0 | (0,0,-,-,-) |
rez. Oliver Hart | Wielka Brytania | 1 | (1,0,0) | |
rez. Alec Statham | Wielka Brytania | ns |
[edytuj] Zobacz też
Indywidualne Mistrzostwa Świata: 1936 • 1937 • 1938 • 1939
1949 • 1950 • 1951 • 1952 • 1953 • 1954 • 1955 • 1956 • 1957 • 1958 • 1959 • 1960
1961 • 1962 • 1963 • 1964 • 1965 • 1966 • 1967 • 1968 • 1969 • 1970 • 1971 • 1972 • 1973 • 1974 • 1975 • 1976 • 1977 • 1978 • 1979 • 1980
1981 • 1982 • 1983 • 1984 • 1985 • 1986 • 1987 • 1988 • 1989 • 1990 • 1991 • 1992 • 1993 • 1994
Żużlowe Grand Prix: (wyniki) 1995 • 1996 • 1997 • 1998 • 1999 • 2000
2001 • 2002 • 2003 • 2004 • 2005 • 2006 • 2007