Język staroruski
Z Wikipedii
| руськъ rusĭkŭ | |
| Obszar | Ruś |
| Liczba mówiących | Język wymarły |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie *Języki słowiańskie **Języki wschodniosłowiańskie ***Język staroruski |
| Pismo | cyrylica |
| Kody języka | |
| ISO 639-1 | - |
| ISO 639-2 | sla |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata
|
|
Język staroruski to język wschodniosłowiański, używany gł. w średniowieczu na Rusi jako język literacki. Został wyparty przez nowsze języki wschodniosłowiańskie, które zapożyczyły od niego wiele słów.
Zobacz też: język (mowa), lingwistyka, języki słowiańskie, język staro-cerkiewno-słowiański, język cerkiewnosłowiański, język rosyjski, język starobiałoruski, język białoruski, język ukraiński.
zachodniosłowiańskie:
czeski • dolnołużycki • górnołużycki • kaszubski • knaan † • polski • połabskie † • słowacki • słowiński †
wschodniosłowiańskie:
białoruski • rosyjski • rusiński • starobiałoruski † • staroruski † • ukraiński
południowosłowiańskie:
bułgarski • macedoński • serbsko-chorwacki (bośniacki, chorwacki, serbski) • słoweński • staro-cerkiewno-słowiański †
