Języki ałtajskie

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji.
Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się odnośnie jakich informacji pojawiły się wątpliwości.
Wstawiając szablon dodaj informację o tej stronie na Wikipedia:Strony wymagające weryfikacji.

Rozmieszczenie geograficzne języków ałtajskich

Języki ałtajskie - grupa języków, tradycyjnie uznawanych za rodzinę językową, pochądzącą od wspólnego prajęzyka. Obecnie często uważa się języki ałtajskie raczej za ligę językową - zespół języków, których podobieństwa wynikają ze wzajemnych interakcji^[1]. Grupa języków ałtajskich dzieli się trzy rodziny:

Językami ałtajskimi posługuje się ponad 93 mln osób, zamieszkujących rozległe obszary Azji, od Azji Mniejszej przez Azję Środkową i środkową Syberię, aż po chiński i rosyjski Daleki Wschód. Ze względu na swoje podobieństwo z językami uralskimi łączone są w jedną ligę uralo-ałtajską. Dużo elementów ałtajskich posiadają też do tej pory niesklasyfikowane języki japoński i koreański.

Języki ałtajskie z największą liczbą użytkowników to turecki (około 40 mln), tatarski, ujgurski (po około 6 mln), kazachski (około 5,3 mln) i mongolski (około 4,5 mln).

Typologicznie wszystkie języki ałtajskie zaliczają się do języków aglutynacyjnych. Cechą charakterystyczną jest również harmonia wokaliczna.