Lockheed S-3 Viking
Z Wikipedii
| Lockheed S-3 Viking dane wersji S-3A |
|
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Stany Zjednoczone |
| Wytwórnia | Lockheed Corporation |
| Typ | samolot patrolowy |
| Konstrukcja | grzbietopłat o konstrukcji metalowej, podwozie trójpodporowe – chowane w locie |
| Załoga | 4 (2 pilotów, oficer taktyczny, operator systemu radioakustycznego) |
| Historia | |
| Data oblotu | 21 stycznia 1972 |
| Lata produkcji | 1974 – 1978 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 2 silniki turbinowe General Electric TF34-GE-100 |
| Moc | ciągu 4127 daN (4207 kG) (każdy) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 20,93 m (całkowita) 8,99 m (po złożeniu skrzydeł) |
| Długość | 16,26 m |
| Wysokość | 6,93 m |
| Powierzchnia nośna | 55,55 m² |
| Masa | |
| Własna | 12 088 kg |
| Startowa | 19 277 kg (normalna) 23 831 kg (z maksymalnym podwieszonym uzbrojeniem) |
| Osiągi | |
| Prędkość max. | 834 km/h |
| Prędkość przelotowa | 686 km/h |
| Prędkość patrolowa | 296 km/h (na małej wysokości) |
| Prędkość wznoszenia | 21,3 m/s |
| Pułap | 10 670 m |
| Zasięg | 3 705 km (normalny) 5 558 km (maksymalny) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| patrz tekst | |
| Wyposażenie dodatkowe | |
| patrz tekst | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone | |
| Rzuty | |
 |
|
Lockheed S-3 Viking – amerykański samolot patrolowy, bazujący na pokładach lotniskowców, opracowany i zbudowany w 1972 roku w amerykańskiej wytwórni lotniczej Lockheed Corporation.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1969 roku w biurze konstrukcyjnym amerykańskiej wytwórni Lockheed Corporation opracowano projekt samolotu patrolowego, bazującego na pokładach lotniskowców, a przeznaczonego do patrolowania akwenów morskich oraz wykrywania i zwalczania okrętów podwodnych. Projekt ten otrzymał oznakowanie S-3 Viking.
Był to dwusilnikowy samolot, grzbietopłat o skrzydłach skośnych, mający odpowiednie do wykonywanych zadań wyposażenie elektroniczne i akustyczne oraz różnorodne i silne uzbrojenie.
Pierwszy prototyp został oblatany w dniu 21 stycznia 1972 roku. W sumie zbudowano jeszcze siedem prototypów a ostatni został oblatany w 1973 roku.
Produkcję seryjną rozpoczęto w 1974 roku, modernizując w kolejnych latach samolot. Produkcję zakończono w 1978 roku. Łącznie w latach 1974 – 1978 zbudowano 187 samolotów S-3 Viking wszystkich wersji.
[edytuj] Produkowane wersje samolotu S-3 Viking
- S-3A Viking – wersja podstawowa, samolot patrolowy
- S-3B Viking – zmodernizowane samoloty wersji podstawowej, różniące się systemem przetwarzania danych pochodzących z boi akustycznych, nowocześniejszą stacją radiolokacyjną oraz możliwością podwieszania i odpalania pocisków rakietowych Harpoon. Początkowo na tą wersję przerobiono 2 samoloty S-3A (oblot pierwszego nastąpił 13 września 1984 roku). W latach osiemdziesiątych przerobiono dalszych 30 samolotów, a w 1991 roku 160.
- US-3A – wersja transportowo-dostawcza, przeznaczona do przewozu 6 osób i 2100 kg ładunku lub 3400 kg ładunku przy dwuosobowej załodze z lądu na pokład lotniskowca. Samolot ten miał możliwość przewiezienia pod skrzydłami 2 kontenerów z silnikami turbinowymi. Oblot pierwszego samolotu tej wersji nastąpił 2 lipca 1976 roku. Łącznie zbudowano 30 samolotów tej wersji.
- KS-3A – wersja latającego zbiornikowca z zamontowanymi dodatkowymi zbiornikami paliwa w komorach bombowych i komorach innego uzbrojenia wewnętrznego oraz ze dwoma zbiornikami podwieszanymi pod skrzydłami. Samolot ten mógł łącznie przewieźć 9318 kg paliwa.
- ES-3A – wersja przeznaczona wyłącznie do zwiadu elektronicznego , wyposażona m.in. w 60 anten na kadłubie. Załoga może dokładnie określić położenie samolotu w przestrzeni we współpracy z systemem satelitarnym GPS.
[edytuj] Użycie w lotnictwie
Samoloty S-3A Viking zostały wprowadzone w 1974 roku do lotnictwa amerykańskiej marynarki wojennej. Uroczyste wprowadzenie nastąpiło w dniu 20 lutego 1974 roku. Następnie sukcesywnie wprowadzano je do jednostek lotnictwa marynarki i na poszczególne lotniskowce.
Zmodernizowane samoloty wersji S-3B Viking wprowadzono do jednostek w grudniu 1987 roku. W chwili obecnej samoloty ten nadal znajdują się na wyposażeniu lotnictwa marynarki. Używany jest on wyłącznie przez lotnictwo marynarki USA. Wycofanie ich z służby liniowej planowane jest na 2009 roku.
[edytuj] Opis konstrukcji
Samolot Lockhhed S-3A Viking jest czteromiejscowym pokładowym samolotem patrolowym do wykrywania i zwalczania okrętów podwodnych. Grzbietopłatem o konstrukcji metalowej (skrzydła i usterzenie pionowe – składane do bazowania na lotniskowcach). Podwozie trójpodporowe z kółkiem przednim wciąganym hydraulicznie w locie. Z tyłu w dolnej części kadłuba znajduje się hak wypuszczany podczas lądowania do chwytania lin hamujących rozpiętych w poprzek pokładu lotniskowca. Napęd: 2 dwuprzepływowe silniki turbinowe. Samolot wyposażany jest w klimatyzowaną kabinę ciśnieniową mieszczącą z przodu obok siebie fotele I i II pilota, a za nimi fotele oficera taktycznego i operatora systemu radioakustycznego.
Obok przyrządów pokładowych pilotażowo-nawigacyjnych, w skład wyposażenia samolotu wchodzą:
- stacja radiolokacyjna AN/APS 116 – umożliwiająca wykrywanie małych obiektów i stosowania do celów nawigacyjnych
- komputer centralny Sperry Univac AN/AYK-10 – służący do sterowania systemem poszukiwania i niszczenia okrętów podwodnych
- bezwładnościowy system nawigacyjnych
- system dopplerowski APN-200
- wysokościomierz radiolokacyjny z urządzeniem ostrzegającym
- system łączności z bojami hydroakustycznymi
- system wykrywania pasywnego
- radiowe boje hydroakustyczne i odbiornik do odbierania z nich sygnałów
- kamera termowizyjna z wybieraniem liniowym z dwoma obiektywami (szerokokątnym i teleobiektywem o zmiennej ogniskowej) umieszczona w wysuwanej z kadłuba do dołu wysuwanej wieżyczce – służącej do wykrywania promieniowania podczerwonego celu (wieżyczla ustawiana jest przez komputer, a cel po wykryciu śledzony jest automatycznie)
- magnetometr przeznaczony do zwiększenia dokładności oznaczenia położenia celu
Uzbrojenie:
- 4 torpedy Mk 46 lub 4 bomby głębinowe Mk 57 albo
- 4 bomby ogólnego przeznaczenia Mk 82 względnie 4 miny głębinowe Mk 53 albo
- niekierowane pociski rakietowe lub kierowane pociski rakietowe przeciwokrętowe Harpoon o masie 2 x 529 kg
- bomby oświetleniowe rozmieszczone w komorach bombowych i podwieszene na dwóch węzłach pod skrzydłami
- w tylnej części kadłuba w prowadnicach rurowych znajduje się 60 boi radioakustycznych
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Samoloty myśliwskie | |
|
FJ | F-4 | F-5 | F-8 | F-14 | F-15 | F-16 | F/A-18 | F/A-18E/F | F-22 | F-35 | F-80 | F-82 | F-84 | F-84F | F-86 | F-89 | F-94 | F-100 | F-101 | F-102 | F-104 | F-105 | F-106 | F-111 | FH-1 | F2H | F3D | F3H | F7U | F9F | F9F | F11F |
|
| Samoloty bombowe | |
| Samoloty szturmowe | |
|
A-1 | A-2 | A-3 | A-4 | A-5 | A-6 | A-7 | A-10 | AC-130 | AV-8B |
|
| Samoloty patrolowe i zwalczania okrętów podwodnych | Samoloty rozpoznawcze i walki radioelektronicznej |
|
P-2 | P-3 | P4M | P5M | P6M | S-2 | S-3 |
|
| Samoloty obserwacyjne | Samoloty szkolno - treningowe |
|
O-1 | O-2 | OV-1 | OV-10 |
|
| Samoloty transportowe | Śmigłowce i pionowzloty |
|
C-97 | C-119 | C-123 | C-130 | C-133 | C-124 | C-135 | C-141 | C-5 | C-17 |
OH-58 | UH-1 | CH-46 | CH-47 | AH-1 | AH-64 | UH-60 | CH-53 | SH-3 | V-22 |
| Konstrukcje doświadczalne i prototypy | |
|
XB-70 | XF10F | XF-85 | XF-87 | XF-88 | XF-90 | XF-91 | XF-92 | YF-23 | YF-93 | YF-95 | YF-96 | F-20 | RAH-66 |
|
