Mats Wilander
Z Wikipedii
Mats Wilander (ur. 22 sierpnia 1964 w Mohedzie w gminie Alvesta), tenisista szwedzki.
Czołowy zawodnik świata w drugiej połowie lat 80., zwycięzca 33 turniejów w grze pojedynczej, w tym siedmiu wielkoszlemowych; trzykrotny zdobywca Pucharu Davisa.
W 1982 wygrał niespodziewanie turniej French Open, po pokonaniu w finale Guillermo Vilasa z Argentyny; miał wtedy 17 lat i 9 miesięcy i był najmłodszym triumfatorem wielkoszlemowym w historii; wynik ten wkrótce poprawili Boris Becker (Wimbledon 1985) i Michael Chang (French Open 1989).
Wygrywał także na kortach Rolanda Garrosa w 1985 i 1988, a w 1983 i 1987 dochodził do finału. Trzykrotnie triumfował w Australian Open (1983, 1984 - turnieje rozgrywane w grudniu; 1988), 1985 (grudzień) przegrał w finale; 1984 grał także w przegranym finale debla. Ma na koncie jedno zwycięstwo w US Open (1988) i po jednym przegranym finale singla (1987) i debla (1985).
Jedyny tytuł wielkoszlemowy w deblu zdobył tam, gdzie nie udało mu się triumfować w grze pojedynczej - wygrał w 1986 Wimbledon, a jego partnerem był rodak, Joakim Nystrom.
Wielokrotny uczestnik Masters, zwycięzca w grze pojedynczej w 1983 i 1988, finalista w 1987; 1985 finalista Mastersa deblowego.
W 1988 znalazł się na czele listy rankingowej, wyprzedzając po 3-letnim okresie liderowania Ivana Lendla.
W latach 1981-1990 reprezentował Szwecję w Pucharze Davisa i trzykrotnie zdobywał to trofeum - 1984, 1985, 1987. Do historii Pucharu Davisa przeszedł mecz Wilandera z Amerykaninem Johnem McEnroe z 1982, trwający 6 godzin i 32 minuty (ostatecznie wygrał McEnroe).
W 1990 Wilander, jedyny zawodnik, który wygrał cztery turnieje wielkoszlemowe przed ukończeniem 21. roku życia, nagle zakończył karierę; powrócił na kilka lat w połowie lat 90., nie odnosił większych sukcesów (awansował jednak do czołowej setki rankingu ATP). W 1995 został ponownie powołany do reprezentacji daviscupowej.
Gra Wilandera była zrównoważona, oparta na precyzji i dokładności zagrań; był mistrzem passing-shota.
Na początku XXI wieku Wilander pracował m.in. jako trener Marata Safina. Bierze także aktywny udział w rozgrywkach weteranów, odnosząc kolejne sukcesy.
W 2002 został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame.
Andre Agassi • Boris Becker • Björn Borg • Jimmy Connors • Jim Courier • Stefan Edberg • Roger Federer • Juan Carlos Ferrero • Lleyton Hewitt • Jewgienij Kafielnikow • Gustavo Kuerten • Ivan Lendl • John McEnroe • Carlos Moya • Thomas Muster • Ilie Năstase • John Newcombe • Patrick Rafter • Marcelo Rios • Andy Roddick • Marat Safin • Pete Sampras • Mats Wilander
