Oblężenie Strzałowa
Z Wikipedii
| III wojna północna |
|---|
| Narwa – Dźwina – Kliszów – Pułtusk – Poniec – Gemauerthof – Wschowa – Kalisz – Hołowczyn – Leśna – Połtawa – Helsingborg – Køge – Gadebusch – Storkyro – Hanko – Strzałów – Dynekilen – Ozylia – Stäket – Granhamn |
Oblężenie Strzałowa miało miejsce od 18 października do 24 grudnia 1715 roku podczas Wielkiej Wojny Północnej.
Będący w rękach Szwedów pomorski port Strzałów oblegany był przez duńsko-prusko-saską armię liczącą 60 000 żołnierzy (w tym 32 000 Prusaków, 20 000 Duńczyków i 8000 Sasów). Całością połaczonych sił dowodził książę Anhalt-Dessau Leopold I. Strzałowa broniło 15 000 żołnierzy szwedzkich. Ponadto na Rugii stał korpus szwedzki liczący 4500 żołnierzy (12 szwadronów jazdy i 5 batalionów piechoty) . Całością sił szwedzkich dowodził król Szwecji Karol XII.
Gdy sprzymierzonym udało się opanować Rugię, los Strzałowa był przesądzony. Ostatecznie garnizon szwedzki skapitulował 24 grudnia 1715 roku. W walkach o Rugię korpus szwedzki na Rugii stracił 500-600 zabitych i rannych oraz 1800 jeńców, natomiast sprzymierzeni tylko 178 zabitych i rannych (w tym 93 Duńczyków, 49 Prusaków i 36 Sasów). Nieznane są straty obu stron związane z oblężeniem Strzałowa.
