Sanktuarium Maryjne Matki Bożej Różanostockiej Wspomożycielki

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Sanktuarium Maryjne Matki Bożej Różanostockiej Wspomożycielki - sanktuarium Maryjne prowadzone przez księży Salezjanów we wsi Różanystok. Sanktuarium zostało wzniesione na wzór kościoła jezuickiego w Grodnie. Kościół jest w stylu barokowym, natomiast wystrój i ołtarze mają ornamenty dekoracyjne rokokowe. Jest trzynawowy, wzniesiony na rzucie krzyża łacińskiego , prezbiterium jest zwrócone w kierunku południowym.

[edytuj] Rys historyczny

XV - XVI – na zniszczonych wcześniejszymi wojnami ziemiach wokół obecnego Różanegostoku następuje ponowny rozwój osadnictwa
XVI - XVI – ród Tyszkiewiczów otrzymuje w swoje posiadanie majątek zwany Krzywym Stokiem
1652 – malarz w Grodnie, najprawdopodobniej Jan Szretter, maluje na prośbę rodziny Tyszkiewiczów obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem na ręku
21.11.1658 Uroczystość Ofiarowania NMP – początek cudów przed Obrazem Matki Boskiej w dworze Tyszkiewiczów w Krzywym Stoku
1661 – Obraz przeniesiono do specjalnie wybudowanego drewnianego kościoła
11.05.1662 – biskup wilenski Jerzy Biallozor wyznacza komisje do zbadania faktów zaistniałych w Krzywym Stoku.
21.11.1662 – ks. Wojsznarowicz z polecenia biskupa wileńskiego w dzień Ofiarowania NMP dokonał uroczystego poświęcenia Obrazu Matki Boskiej
1663 – na prośbę rodziny Tyszkiewiczów przybywają z Sejn do Krzywego Stoku OO. Dominikanie jako opiekunowie Cudownego Obrazu; kult Matki Bożej oraz laski udzielane przez Nią powodują zmianę miejscowości z Krzywego Stoku na Różanystok
1667 – O. Gabriel Jurkowski wydaje książkę o obrazie różanostockim pt. „Glansowany i prześliczny miesiąc”.
XVIII – dalsze rozszerzanie kultu obrazu poprzez misje, jakie prowadzili OO. Dominikanie na Litwie, Rusi i w Koronie
1759 – rozpoczęcie budowy nowej świątyni
1785 – bp Tomasz Ignacy Zientkowicz sufragan wileński konsekruje nową świątynię
1794 – zakończenie budowy murowanego klasztoru - po utracie niepodległości Różanystok znalazł się w granicach zaboru pruskiego, a po traktacie w Tylży (1807) wchodzi w granice zaboru rosyjskiego
1811 – abp metropolita mohylewski Stanisław Bohusz Siestrzencewicz tworzy w Różanymstoku parafię i powierza ja OO. Dominikanom
1846 – następuje kasata OO. Dominikanów ukazem cara Mikołaja I
26.08.1861 – manifestacja patriotyczno-religijna w Różanymstoku mieszkańców powiatu augustowskiego i sokólskiego
15.09.1866 – zamknięcie kościoła na rozkaz cara Aleksandra II. Wszystkie dobra kościelne zostały przekazane duchowieństwu prawosławnemu. Kościół zamieniono na cerkiew.
8.09.1901 – car sprowadza do Różanegostoku mniszki prawosławne. Budują cerkiew zimową, która przez Salezjanów została zamieniona na kaplicę dla młodzieży szkolnej oraz klasztor i inne zabudowania
14.08.1915 – w związku ze zbliżającym się frontem mniszki prawosławne uciekają z Różanegostoku w głąb Rosji, zabierając ze sobą słynący łaskami Obraz Matki Bożej - klasztor zostaje zmieniony na koszary wojskowe, a kościół na magazyn
13.11.1918 – przekazanie kościoła przez komisję niemiecką duchowieństwu katolickiemu
28.11.1918 – bp wileński Jerzy Matulewicz przywraca do życia parafię różanostocką, a jej proboszczem mianuje kapłana diecezjalnego ks. Witolda Sarosieka – wikariusza dąbrowskiego
10.11.1919 – dzięki staraniom bpa J. Matulewicza i proboszcza ks. Witolda Starosieka do Rózanegostoku przybywają Salezjanie i podejmują działalność oświatowo-wychowawczą, otwierając różnego typu szkoły
6.11.1922 – do Różanegostoku na prośbę Salezjanów przybywają z Włoch siostry Salezjanki
1923/1924 – na uroczystości odpustowe Zielonych Świąt przybywają: ks. Jan Chrzciciel Montoni, późniejszy papież Paweł VI, oraz nuncjusz apostolski Mons.Lauri
1925 – poświęcenie nowych 32-głosowych organów zbudowanych przez firmę Biernackiego z Warszawy
8.09.1929 – wprowadzenie do kościoła nowego obrazu Matki Boskiej namalowanego w Warszawie w firmie Włodzimierza Tura, a poświęconego w Rzymie przez papieża Piusa XI. Obraz ten czczony jest do dziś.
12.10.1929 – przybywa do Różanegostoku J.E. kardynał August Hlond, Prymas Polski – Salezjanin, który przewodniczył uroczystościom pierwszych obłóczyn sióstr Salezjanek w Polsce
1939 – wybuch wojny spowodował zahamowanie działalności ośrodka różanostockiego, część budynków uległa zniszczeniu
1945 – gimnazjum ponownie rozpoczyna swoją działalność oświatowo-wychowawczą
1949 – powstaje Niższe Centrum Duchowe dla archidiecezji w Białymstoku, diecezji łomżyńskiej i diecezji w Drohiczynie
30.06.1954 – zamknięcie szkoły i klasztoru Salezjanów i Sióstr Salezjanek przez władze państwowe. Odtąd działa tu zespół szkół rolniczych. Salezjanom pozostała tylko praca duszpasterska oraz opieka nad Sanktuarium.
1958/1959 – Sanktuarium Różanostockie uroczyście obchodziło 300-lecie kultu Matki Bożej Różanostockiej
8.09.1959 – Uroczystościom kończącym jubileusz przewodniczył metropolita poznański Antoni Baraniak – Salezjanin. Poświęcił wówczas nową szatę na Obrazie Matki Bożej - Różanystok staje się coraz bardziej znanym Sanktuarium Maryjnym na kresach wschodnich. Salezjanie przygotowują dokumentację potrzebną do wniesienia do Stolicy Świętej prośby o zezwolenie na koronację Obrazu.
10.09.1978 – Trwają intensywne przygotowania do koronacji. Odnowiono całkowicie wystrój wewnątrz świątyni. Cała parafia została przygotowana duchowo do tak wielkiego wydarzenia
28.06.1981 – uroczystości koronacyjne, którym przewodniczył ks. Kardynał Franciszek Macharski z Krakowa, a współkoronatorami byli: ks. Bp Edward Kisiel z Białegostoku, przy współudziale przedstawicieli episkopatu Polski, licznie zebranego duchowieństwa i około 250.000 wiernych.
30.08.1987 – nadanie kościołowi Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny tytułu Bazyliki Mniejszej
2000 – Sanktuarium zostało wyznaczone jako miejsce odpustu jubileuszowego
06.12.2000 – otwarcie dzieł wychowawczych w Różanymstoku: Salezjańskiego Domu Młodzieżowego i Bursy Salezjańskiej
11.01.2004 – w Pałacu Apostolskim w Watykanie przekazano Dary papieskie dla Wspólnoty Salezjańskiej