Wawrzyniec Teisseyre
Z Wikipedii
Wawrzyniec Teisseyre (właściwie: Karol Wawrzyniec de Teisseyre) (ur. 10 sierpnia 1860 w Krakowie, zm. 2 kwietnia 1939 we Lwowie) - polski geolog, ojciec Henryka Teisseyre'a.
Szkołę średnią ukończył we Lwowie, wyższe gimnazjum w Tarnopolu (matura w 1879), studia geologiczne i paleontologiczne na Uniwersytecie w Wiedniu (1879-1883) i w Akademii Górniczej w Loeben. W latach 80. XIX w. odbył podróż naukową do środkowej Rosji, gdzie badał nowo odkryte złoża węgla. W 1886 obronił doktorat na uniwersytecie w Wiedniu, w 1891 habilitację z paleontologii na Uniwersytecie Lwowskim. Po uzupełniających studiach w Szwajcarii, Niemczech i Francji był pracownikiem naukowym (kolejno: asystent, docent, profesor tytularny) na Uniwersytecie Lwowskim. W latach 1918-1924 pracował w Państwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie, od 1925 jako profesor geologii i paleontologii na Politechnice Lwowskiej. W 1933 przeniesiony w stan spoczynku, w 1935 mianowany profesorem honorowym PLw.
Do głównych osiągnięć W. Teisseyre'a należały prace prowadzone w latach 1896 - 1910 nad rozpoznaniem i udostępnieniem największych wg ówczesnej wiedzy europejskich złóż ropy naftowej w Rumunii. W części źródeł wymieniany jest jako współodkrywca złóż ropy naftowej w Rumunii [1]. Oprócz tego w 1893 rozpoznał on przebieg i charakter wielkiej strefy rozłamowej oddzielającej platformę wschodnioeuropejską od zachodnioeuropejskiej na odcinku Morze Czarne - Bałtyk. Po potwierdzeniu na początku XX w. tego faktu przez Tornquista, struktura ta otrzymała nazwę strefy Teisseyre'a - Tornquista (w literaturze zachodniej często zapisywana odwrotnie lub z pominięciem polskiego odkrywcy) i jest uznawana za jeden z najważniejszych elementów tektonicznych Europy. W okresie międzywojennym przyczynił się do rozpoznania zasobów ropy naftowej w polskich Karpatach.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Teisseyre B., 1998: Wspomnienie o profesorze Henryku Teisseyre z okazji 50-lecia polskiej eksploracji geologicznej Sudetów. Acta Univ. Wratisl., 67: 5-17.
