Wierzba żyłkowana
Z Wikipedii
| Wierzba żyłkowana | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | wierzbowce |
| Rodzina | wierzbowate |
| Rodzaj | wierzba |
| Gatunek | wierzba żyłkowana |
| Nazwa systematyczna | |
| Salix reticulata L. | |
Wierzba żyłkowana (Salix reticulata) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Występuje w Ameryce Płn., Azji, Europie. Roślina rzadka, w Polsce występuje wyłącznie w Tatrach i na Babiej Górze. Jeden z najmniejszych gatunków wierzby
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Bardzo mała krzewinka szpalerowa, tworząca gęstą zbitą kępkę o kilkucentymetrowej wysokości.
- Łodyga
- Słabo połyskujące lub matowe, płożące się gałązki.
- Pąki
- Nieliczne, dosyć duże, zaokrąglone i zwężające się ku nasadzie, wskutek czego wyglądają jak gdyby osadzone były na trzonkach.
- Liście
- Okrągłe lub szerokoeliptyczne, o długości 1,5 -2 cm, całobrzegie, u nasady zaokrąglone lub sercowate, grube. Z wierzchu ciemnozielone i pomarszczone, spodem szarozielone. Charakterystyczna cechą gatunkową jest wyraźnie zaznaczone nerwacja liści. Liście pokryte woskiem, chroniącym przed nadmiernym parowaniem.
- Kwiaty
- Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o jednobarwnych łuskach (przysadkach. Kwiaty męskie mają po 2 wolne pręciki, kwiaty żeńskie pojedyncze, siedzące słupki z krótką szyjką i rozdwojonym znamieniem Miodniki (po 2 w każdym kwiatku) tworzą zwarty, nierówno wcinany pierścień. Zarówno słupki, jak i nitki pręcików są owłosione. Roślina owadopylna, kwitnie od lipca do sierpnia.
- Biotop, wymagania
- Roślina wysokogórska, występuje w kosówce i piętrze alpejskim. Bardzo rzadko w reglu górnym. Rośnie na skałkach, murawach, wyleżyskach. Jest reliktem glacjalnym. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Arabidetalia coeruleae i Ass. Salicetum retuso-reticulate.
[edytuj] Zmienność
Czasami można spotkać różniące się od typowej formy, trudne do oznaczenia mieszańce z innymi gatunkami karłowatych wierzb: w. alpejską, w. czerniejącą, w. lapońską, w. oszczepowatą, w. wykrojoną, w. zielną.
Zobacz też: rośliny tatrzańskie.
[edytuj] Bibliografia
- 1.Seidl, Olga i Rostafiński, Józef. Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa : PWRiL, 1973.
- 2.Kulesza, W.. Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa : PWRiL, 1955.
- 3.Radwańska-Paryska, Zofia. Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Poronin : Wyd. Górskie, 1995. ISBN 8371040091.
- 4.Szafer, Władysław i Kulczyński, Stanisław. Rośliny polskie. Warszawa : PWN, 1953.
