Wierzba alpejska
Z Wikipedii
| Wierzba alpejska | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | wierzbowce |
| Rodzina | wierzbowate |
| Rodzaj | wierzba |
| Gatunek | wierzba alpejska |
| Nazwa systematyczna | |
| Salix alpina | |
| Salix Jacquini | |
Wierzba alpejska , wierzba Jacquina (Salix alpina) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Występuje w Ameryce Płn., Azji, Europie. Roślina rzadka, w Polsce występuje wyłącznie w Tatrach.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Bardzo mały, płożący się krzew. Często występuje jako tzw. krzewinka szpalerowa z gęsto rozgałęzionymi, przylegającymi do ziemi lub skał gałązkami i nielicznymi tylko pędami długimi i cienkimi.
- Łodyga
- Młode gałązki żółtozielonego koloru, starsze brunatne. Pąki spiczaste, włochate, przylegające do gałązek, zwykle brunatne.
- Liście
- Na bardzo krótkich ogonkach, o odwrotnie jajowatym kształcie i długości 1-2 cm. Długość liścia ok. 2 razy większa od szerokości. Na końcu przeważnie są zaostrzone, nigdy nie wycięte, co jest jedną z cech umożliwiających odróżnienie od podobnych płożących się gatunków wierzb. Za młodu są jedwabiście owłosione, później łysieją. Spodem połyskujące liście są całobrzegie, na brzegach blaszki liściowej występują tylko drobne gruczołki. Kolor żywozielony, na pędach wyrastają skrętolegle, gęsto.
- Kwiaty
- Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o ciemnopurpurowych łuskach, na szczycie ciemniejszych. Kotki mają długość ok. 2 cm i są owłosione. Wyrastają równocześnie z liśćmi. Kwiaty męskie mają po jednym miodniku, pręciki wolne. W kwiatach żeńskich słupki są początkowo owłosione, później łysieją. Zalążnie słupków są 2-5 razy dłuższe od szyjki. Słupki purpurowego koloru, miodniki znacznie dłuższe od szypułeczki słupka. Kwitnie w czerwcu.
- Biotop, wymagania
- Roślina wysokogórska, występuje w kosówce i piętrze alpejskim, głównie na podłożu wapiennym (roślina wapieniolubna). Rośnie na skałkach, murawach, wyleżyskach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Seslerion tatrae.
[edytuj] Zmienność
Czasami można spotkać różniące się od typowej formy, trudne do oznaczenia mieszańce z w. zielną, w. żyłkowaną, w.wykrojoną , w. śląską, w. oszczepowatą|, w. dwubarwną, w. szarą, w. uszatą, w. iwą, w. czerniejącą.
[edytuj] Ochrona
Nie znajduje się na liście gatunków chronionych wierzb, zapewne z tego powodu, że występuje wyłącznie na terenie parku narodowego, gdzie i tak podlega ochronie.
[edytuj] Zastosowanie
Uprawiana jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów skalnych.
Zobacz też: rośliny tatrzańskie.
[edytuj] Bibliografia
- 1.Seidl, Olga i Rostafiński, Józef. Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa : PWRiL, 1973.
- 2.Kulesza, W.. Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa : PWRiL, 1955.
- Matuszkiewicz, Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301144394.
- 3.Radwańska-Paryska, Zofia. Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Poronin : Wyd. Górskie, 1995. ISBN 8371040091.
- 4.Szafer, Władysław i Kulczyński, Stanisław. Rośliny polskie. Warszawa : PWN, 1953.
