Leopold Okulicki

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Leopold Okulicki
Niedźwiadek

Życie	generał brygady
Urodził się	12 listopada 1898 Bratucice
Zmarł	24 grudnia 1946 Moskwa Łubianka
Kariera
W służbie od	1915
Pełniona funkcja	Komendant Główny Armii Krajowej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka, wojna obronna Rzeczypospolitej
Odznaczenia

Leopold Okulicki (ur. 12 listopada 1898, zm. 24 grudnia 1946 w sowieckim więzieniu), pseudonim Niedźwiadek, ostatni komendant Armii Krajowej.

Urodził się w Bratucicach lub Okulicach koło Bochni. Dokładna data jego urodzin jest sporna, sam Okulicki podawał dwie różne daty – 11 lub 13 listopada 1898, a wpis w księgach parafialnych mówi o 12 listopada 1898. Powszechnie przyjmuje się tę właśnie datę, jest ona również wpisana w akcie urodzenia "Niedźwiadka".

Jego ojciec, Błażej Okulicki, nalegał, by syn skończył bocheńskie gimnazjum (obecnie I LO w Bochni). Zapisał się do niego w 1910 roku dzięki pomocy stryja, księdza, mając zdobyć wstępne przygotowanie do stanu kapłańskiego, jednak te plany przekreślił wybuch I wojny światowej. Od maja 1913 roku należał do Związku Strzeleckiego. Rok później (w wieku 16 lat!) zdał egzamin podoficerski. W szkole tej uczył się do lata 1915 roku. W październiku wstąpił do 3 pułku legionów.

Walczył zarówno w I wojnie światowej, jak i w wojnie polsko-bolszewickiej. W okresie międzywojennym, w 1925 roku ukończył Wyższą Szkołę Wojenną, po czym został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu w Grodnie. Wykładał w Centrum Szkolenia Piechoty, był dowódcą 13 Dywizji Piechoty.

10 lipca 1922 ożenił się z Władysławą Jabłońską. Ich jedyny syn, Zbigniew, zginął 8 lipca 1944 w wieku niespełna 20 lat pod Osiro koło Ankony we Włoszech, jako sierżant podchorąży 1 pułku artylerii II korpusu.

W 1939 roku Leopold Okulicki został szefem Wydziału Sytuacyjnego w Sztabie Naczelnego Wodza. Bronił Warszawy, współorganizował konspirację w Służbie Zwycięstwu Polski. Później - od stycznia 1940 roku - był komendantem łódzkiego okręgu Związku Walki Zbrojnej, a następnie - po okresie pracy w Komendzie Głównej ZWZ - został komendantem tej organizacji we Lwowie.

Przez swą działalność został aresztowany w styczniu 1941 roku przez NKWD i uwięziony. W więzieniu na Łubiance był przesłuchiwany osobiście przez Iwana Sierowa. Po wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej i podpisaniu układów między rządem gen. Władysława Sikorskiego i rządem ZSRR, został zwolniony z więzienia. Objął funkcję szefa sztabu w tworzonej na terenie ZSRR armii polskiej. Później został dowódcą 7 Dywizji Piechoty, po czym został skierowany do pracy konspiracyjnej w kraju.

Gen. Leopold Okulicki 1944

W lipcu 1944 został dowódcą II rzutu Komendy Głównej Armii Krajowej. Tadeusz Bór-Komorowski mianował go swoim zastępcą i, przewidując aresztowanie ze strony Rosjan, wyznaczył na swego następcę na stanowisku dowódcy konspiracji wojskowej - mianował Okulickiego komendantem organizacji NIE. Uczestniczył w powstaniu warszawskim, częściowo jako Szef Sztabu AK. Gdy powstanie upadło, udało mu się uciec wraz z ludnością cywilną.

3 października 1944 roku objął stanowisko komendanta głównego AK. 19 stycznia 1945 roku na dworcu kolejowym w Częstochowie wydał rozkaz o rozwiązaniu AK, nakazując pozostanie w konspiracji. W wyniku prowokacji NKWD został aresztowany razem z 15 innymi przywódcami AK i Państwa Podziemnego. 27 marca 1945 roku został skazany w słynnym Procesie Szesnastu na 10 lat więzienia. Zmarł w więzieniu – prawdopodobnie zamordowany – 24 grudnia 1946 roku – takie informacje przekazały władze radzieckie.

[edytuj] Rozkaz rozwiązania AK

Żołnierze Armii Krajowej!

Daję Wam ostatni rozkaz. Dalszą swą pracę i działalność prowadźcie w duchu odzyskania pełnej niepodległości Państwa i ochrony ludności polskiej przed zagładą. Starajcie się być przewodnikami Narodu i realizatorami niepodległego Państwa Polskiego. W tym działaniu każdy z Was musi być dla siebie dowódcą. W przekonaniu, że rozkaz ten spełnicie, że zostaniecie na zawsze wierni tylko Polsce oraz by Wam ułatwić dalszą pracę - z upoważnienia Pana Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zwalniam Was z przysięgi i rozwiązuję szeregi AK.

W imieniu służby dziękuję Wam za dotychczasową ofiarną pracę.

Wierzę głęboko, że zwycięży nasza Święta Sprawa, że spotkamy się w prawdziwej wolnej i demokratycznej Polsce.

Niech żyje Wolna, Niepodległa, Szczęśliwa Polska.

Dowódca Sił Zbrojnych w Kraju

Niedźwiadek

Gen. Bryg.