Rojnik górski
Z Wikipedii
rojnik górski | |
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | skalnicowce |
Rodzina | gruboszowate |
Rodzaj | rojnik |
Gatunek | rojnik górski |
Nazwa systematyczna | |
Sempervivum montanum L. |
Rojnik górski (Sempervivum montanum L. – rzadko spotykany, wysokogórski gatunek roślin z rodziny gruboszowatych. Występuje na Korsyce, w Alpach, Pirenejach i w Karpatach. Znanych jest zaledwie kilkanaście stanowisk tej rośliny w Polsce. Rośnie tylko w Tatrach, w Bieszczadach i w Babiogórskim Parku Narodowym.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Bardzo ładna roślina, tworząca z mięsistych liści różyczki, ciasno ułożone jedna obok drugiej. Roślina zielna wieloletnia – bylina.
- Łodyga
- Łodyga występuje tylko okresowo – podczas dojrzewania kwiatów i owoców, jako łodyga kwiatowa. Wyrasta w lipcu, ze środka różyczki niektórych, dobrze rozwiniętych liści. Osiąga wysokość 10 – 20 cm. Jest gruba i dokładnie pokryta na całej długości skrętolegle ułożonymi listkami.
- Liście
- Mięsiste, odwrotnie jajowate liście, ciasno ułożone obok siebie tworzą na ziemi pękatą różyczkę o średnicy do 5 cm. Liście te posiadają krótkie kosmki gruczołowe. Po dojrzeniu owoców różyczka liściowa rojnika obumiera. Pozostałe, większe różyczki, które nie brały udziału w wytwarzaniu kwiatu i owocu, rozmnażają się wegetatywnie, wypuszczając długie rozłogi. Na końcach tych rozłóg wyrastają nowe, malutkie różyczki, które następnie ukorzeniają się w glebie. Niektóre różyczki liściowe odrywają się od macierzystej rośliny. Mogą być następnie przez wiatr lub wodę przenoszone dosyć daleko. Nawet po długim czasie mogą się ukorzenić, gdy trafią na sprzyjające warunki.
- Kwiaty
- Na wierzchołku łodyg kwiatowych wyrastają w lipcu – sierpniu piękne kwiatostany złożone z kilku do kilkunastu pojedynczych kwiatów. Ciemnoróżowe, okazałe kwiaty mają zarówno kielich, jak i koronę złożone z 12 – 16 wąskich i długich, zakończonych spiczasto płatków. Wnętrze kwiatu wypełniają żółte pręciki i słupki. Płatki korony są szeroko rozwarte. Po kolorze kwiatów bardzo łatwo można rozróżnić rojnika górskiego od rojnika pospolitego.
- Owoc
- Małe i liczne owoce typu mieszek. W mieszkach znajduje się dużo bardzo małych i bardzo lekkich nasion, które rozsiewane są przez wiatr.
- Korzenie
- Korzenie bardzo małe i słabo rozgałęzione.
- Biotop, wymagania
- Właściwym środowiskiem życia rojnika górskiego są skały, obrzeża piargów, piaszczysto-trawiaste zbocza, półki i szczeliny skalne. Rośnie niemal wyłącznie na podłożu granitowym i kwarcytowym. Jest rośliną bardzo wytrzymałą Zawdzięcza to swoim liściom. Liście te zawierają w sobie dużo wody, co pozwala rojnikowi przetrzymać nawet długie okresy w pełnym słońcu, bez wody. W Tatrach rośnie od piętra kosodrzewiny do piętra turniowego, aż po wysokość 2500 m. n.p.m, głównie w piętrze kosówki i piętrze alpejskim. Chamefit
[edytuj] Ciekawostki
-
- Nazwa rojnik pochodzi od tego, że jej różyczki liściowe ciasno roją się obok siebie.
- Górale doceniali właściwości ozdobne tej rośliny. Dawniej wieszali w oknach, w celach ozdobnych rojniki, bez doniczek i bez wody. Długo zachowywały one świeżość.
- Ludność Alp wierzyła, że rojnik chroni przed piorunami, dlatego był sadzony na dachach.
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta ochroną gatunkową
Zobacz też: rośliny tatrzańskie.
[edytuj] Bibliografia
- 1. Mirek, Zbigniew i Pięknoś-Mirkowa, Halina. Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa : MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 8370733859.
- 2. Radwańska-Paryska, Zofia. Rośliny tatrzańskie. Warszawa : WSiP, 1988. ISBN 8309002564.
- 3. Szafer, Władysław i Kulczyński, Stanisław. Rośliny polskie. Warszawa : PWN, 1953.