Udostojnienie herbu
Z Wikipedii
Udostojnienie herbu - heraldyczne określenie zaszczytnych dodatków do herbu.
Udostojnienie herbu miało miejsce najczęście z nadaniem tytułu arystokratycznego lub indygenatu. Najczęściej stosowanym udostojnieniem było dodadanie do herbu zaszczytnych figur lub godeł. W Rosji, Niemczech i Austrii często dodawano do dawnego herbu czarnego dwugłowego orła w złotym polu, dzieląc przy tym tarczę na 2, 3, 4 pola, lub umieszczając udostojnienie w tarczy sercowej. Królowie Polski, nadając indygenaty lub tytuły, dodawali najczęściej do herbu nagradzanej osoby Orła Białego.
Podobnie udostajniany jest herb baroneta w Wielkiej Brytanii - poprzez dodanie do herbu małej tarczki sercowej lub umieszczonej w kantonie z herbem Ulsteru lub flagą Szkocji.
Udostojnieniem herbu jest też dodanie jednego lub więcej hełmów heraldycznych. W ten sposób, dodaniem drugiego hełmu, oznaczano w Austro-Węgrzech i Niemczech tytuł kawalera (Ritter).
Innymi sposobami udostajniania było dodanie trzymaczy herbowych czy dewizy herbowej.
Do udostojnienia herbu nie zalicza się umieszczanych za tarczą lub obok oznak godności, o ile nie były dziedziczne.
[edytuj] Zobacz także
Heraldyka | ||
Herby: szlachecki • mieszczański • państwowy • miejski • korporacji |