Rezerwat przyrody Panieńskie Skały
Z Wikipedii
Rezerwat przyrody Panieńskie Skały – rezerwat leśny i krajobrazowy o powierzchni 6,41 ha, założony w 1953. Znajduje się w północnej części Pasma Sowińca na terenie Lasu Wolskiego, od strony Woli Justowskiej. Ochroną objęto głęboki i długi wąwóz wytworzony w górnej części w lessie, a w dolnej między skałkami o fantastycznych kształtach.
Nazwa skał pochodzi od zakonnic z niedalekiego Klasztoru Norbertanek na Salwatorze, które schroniły się w tych okolicach podczas inwazji Tatarów w 1241 roku. Według popularnej legendy, zakonnice zostały w ostatniej chwili ocalone cudownie od hańby i śmierci, gdyż skałki zamknęły się za nimi, chroniąc je przed napastnikami[1]. W miejscu rzekomego cudu stoi dziś figura Matki Boskiej.
Zbocza rezerwatu porasta naturalny las bukowy (najstarszy w rejonie Lasu Wolskiego, większość drzew ma ok. 140-160 lat) z domieszką dębu, sosny, grabu i jaworu. W runie leśnym wiosną zakwitają: zdrojówka rutewkowata, zawilec gajowy, szczyr trwały, śledziennica skrętolistna, kokorycz pełna, fiołek Rivina, miodunka ćma.
W pobliżu rezerwatu znajdował się drewniany kościół p.w Matki Bożej Królowej Polski, w którym nakręcono ostatnią scenę filmu "Potop" w reżyserii Jerzego Hoffmana[2]. Obiekt spłonął doszczętnie w nocy z 5 na 6 kwietnia 2002 roku; najbardziej prawdopodobną przyczyną było podpalenie[3].
- od Alei Kasztanowej na Woli Justowskiej aleją Panieńskich Skał poprzez rezerwat przyrody, a następnie na wzniesienie Lasku Wolskiego, do skrzyżowania z szlakiem łączącym ZOO z Sowińcem.
