ZiŁ-485
Z Wikipedii
ZiŁ-485, znany w Polsce jako samochód pływający BAW (ros. большой автомобиль водоплавающий), to pojazd skonstruowany w latach 50. XX wieku w ZSRR w Moskiewskiej Fabryce Samochodów ZiŁ.
Pojazd ten posiadał identyczną konstrukcję jak amerykański GMC DUKW-353 i wszedł na wyposażenie oddziałów sapersko-inżynieryjnych Ludowego Wojska Polskiego jeszcze w latach 50-ych.
Ciężarowo-terenowy samochód pływający BAW był przeznaczony do przepraw przez przeszkody wodne i przewozu 28 żołnierzy z pełnym ekwipunkiem lub sprzętu, np. 1 armaty kalibru 85 mm czy 1 haubicy kalibru 122 mm.
Na stalowej ramie został zamocowany hermetyczny stalowy korpus z otwieraną tylną burtą. Pod maską zamontowano silnik ZiŁ-485 o mocy 110 KM, analogiczny jak w BTR-152, wykorzystano też części z samochodu ZiS-151 (m.in. zawieszenie i rozrząd). Wyposażony w system regulacji ciśnienia w ogumieniu. Produkcja seryjna rozpoczęła się w 1950 roku w fabryce ZIŁ, potem produkcję przeniesiono do Briańska, gdzie produkowano je do roku 1962.
[edytuj] Dane taktyczno-techniczne
- masa pojazdu: BAW: 7050 kg, BAW-A: 7400 kg
- ładowność na lądzie: 2,5 t
- ładowność na wodzie: 3,5 t
- silnik: 6-o cylindrowy ZiŁ-485 o mocy 110 KM, pojemność skokowa 5555 cm3
- prędkość maksymalna:
- na lądzie: 60 km/h
- na wodzie: 8-9 km/h
- zasięg:
- na lądzie: 510 km
- na wodzie: 6 godzin
- wymiary: 9540 x 2485 x 2600 mm.
| Radzieckie i rosyjskie pojazdy wojskowe z okresu po 1945 roku | |
|---|---|
| Czołgi | |
| PT-76 | IS-4 | T-10 | T-54 | T-55 | T-62 | T-64 | T-72 | T-80 | T-90 | |
| Działa samobieżne | |
| SU-122-54 | ZSU-23-4 | ZSU-57-2 | ASU-57 | ASU-85 | 2S1 | 2S3 | 2S4 | 2S5 | 2S7 | 2S9 | 2S19 | 2S23 | |
| Transportery opancerzone | Bojowe wozy piechoty |
| BTR-40 | BTR-50 | BTR-60 | BTR-70 | BTR-80 | BTR-152 | BTR-D | BMP-1 | BMP-2 | BMP-3 | BMD-1 | BMD-2 | BMD-3 |
| Pojazdy rozpoznawcze | Ciagniki artyleryjskie i inne pojazdy |
| BRDM-1 | BRDM-2 | BRM-1 | BRM-3 | ATS | BAW | MTLB | PTS-M | GAZ-69 | UAZ-469 |
| Pojazdy prototypowe i doświadczalne | |
