Giancarlo Fisichella
Z Wikipedii
Giancarlo Fisichella | |
[[|290px]] | |
Imię i nazwisko | Giancarlo Fisichella |
Kraj | Włochy |
Urodzony | 14 stycznia 1973 r. |
Zmarł | - |
Aktualna seria | Formuła 1 |
Tytuły mistrzowskie (lub wygrane) |
1994 Włoska Formuła 3 |
Giancarlo Fisichella (ur. 14 stycznia 1973 w Rzymie) to włoski kierowca wyścigowy. Aktualnie jest kierowcą stajni Renault, startującej w Formule 1. W przeszłości był kierowcą stajni Sauber, Jordan, Benetton i Minardi.
Spis treści |
[edytuj] Kariera
[edytuj] Karting i niższe serie
Jak większość obecnych kierowców Formuły 1, Fisichella rozpoczął swoją przygodę z wyścigami w kartingu. W 1992 ścigał się we Włoskiej Formule 3 dla stajni RC Motorport. W 1993 r. zdobył tytuł wicemistrza, a w 1994 r. tytuł mistrza tej serii, wygrywając w Monako i Makau. Jeździł dla zespołu Alfa Romeo w międzynarodowej serii samochodów turystycznych.
[edytuj] Debiut w Formule 1
Swój debiut w Formule 1 zawdzięcza stajni Minardi, która zatrudniła go na pół sezonu 1996. Później został zastąpiony przez Giovanni'ego Lavaggi'ego.
Od sezonu 1997 został zatrudniony jako kierowca stajni Jordan. Podczas Grand Prix Kanady stanął po raz pierwszy na podium. W sezonie 1998 zdobył swoje pierwsze pole position jeżdżąc dla Benettona. Jeździł tam przez następne trzy sezony, ale gdy stajnia została zamieniona na Renault, nie znalazł w niej zatrudnienia. W sezonie 2002 powrócił do stajni Jordan, a w następnym roku wygrał w sprzyjających okolicznościach Grand Prix Brazylii. Wyścig został przerwany z powodów licznych kraks gdy Giancarlo był na prowadzeniu, ale zgodnie z zasadami FIA, gdy wyścig jest przerywany, zwycięstwo przypada kierowcy, który znajdował się na prowadzeniu dwa okrążenia wcześniej. W tej sytuacji zwycięzcą został Kimi Räikkönen, który prowadził na 52 okrążeniu. Kilka dni później Jordan zdołał dostarczyć dowodów, że Fisichella rozpoczął już 55 okrążenie i dwa okrążenia wcześniej był już na prowadzeniu. Było to pierwsze zwycięstwo Giancarlo w karierze.
W sezonie 2004 startował dla zespołu Sauber, co miało mu pomóc w zdobyciu posady w zespole Ferrari. Cały sezon jeździł równo i bez problemów pokonywał swojego partnera, Felipe Massę. Ostatecznie został sklasyfikowany na 11 pozycji z 22 punktami.
[edytuj] Powrót do Benettona
Dobra postawa w poprzednim sezonie przyczyniła się do tego, że dawny pracodawca, Flavio Briatore postanowił zatrudnić go w przemianowanym na Renault zespole Benetton.
Szczęśliwie wygrał GP Australii, ale później systematycznie był pokonywany przez swojego partnera, Fernando Alonso. Największą porażką Giancarlo w tym sezonie było oddanie zwycięstwa Räikkönenowi, na ostatnim okrążeniu GP Japonii. Sezon ukończył na piątym miejscu.
Dla stajni Renault będzie startował także w sezonie 2006.
[edytuj] Starty w Formule 1
Sezon | Zespół | Konstruktor | Starty | PKT | P. | P1 | P2 | P3 | Punkt. | PP | NO | NU | DK | NZ |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2007 | ING Renault F1 Team | Renault | 1 | 4 | 5 | - | - | - | 1 | - | - | - | - | - |
2006 | Mild Seven Renault F1 Team | Renault | 18 | 72 | 4 | 1 | - | 4 | 16 | 1 | - | 2 | - | - |
2005 | Mild Seven Renault F1 Team | Renault | 19 | 58 | 5 | 1 | 1 | 1 | 11 | 1 | 1 | 6 | - | - |
2004 | Sauber Petronas | Sauber-Petronas | 18 | 22 | 11 | - | - | - | 9 | - | - | 1 | - | - |
2003 | Jordan Ford | Jordan-Ford | 16 | 12 | 12 | 1 | - | - | 2 | - | - | 8 | - | - |
2002 | DHL Jordan Honda | Jordan-Honda | 16 | 7 | 11 | - | - | - | 4 | - | - | 8 | - | 1 |
2001 | Mild Seven Benetton Renault | Benetton-Renault | 17 | 8 | 11 | - | - | 1 | 3 | - | - | 6 | - | - |
2000 | Mild Seven Benetton Playlife | Benetton-Supertec | 17 | 18 | 6 | - | 1 | 2 | 5 | - | - | 5 | - | - |
1999 | Mild Seven Benetton Playlife | Benetton-Playlife | 16 | 13 | 9 | - | 1 | - | 4 | - | - | 7 | - | - |
1998 | Mild Seven Benetton Playlife | Benetton-Playlife | 16 | 16 | 8 | - | 2 | - | 5 | 1 | - | 5 | - | - |
1997 | B&H Total Jordan Peugeot | Jordan-Peugeot | 17 | 20 | 8 | - | 1 | 1 | 6 | - | 1 | 4 | - | - |
1996 | Minardi Team | Minardi-Ford | 8 | - | 18 | - | - | - | - | - | - | 5 | - | - |
Razem | 8 | 5 | 159 | 174 | - | 2 | 6 | 5 | 49 | 2 | 2 | 55 | - | 1 |
Sezon | Zespół | Konstruktor | Starty | PKT | P. | P1 | P2 | P3 | Punkt. | PP | NO | NU | DK | NZ |
P. - pozycja końcowa; P1, P2, P3 - pozycje na podium; Punkt. - punktował; PP - pole position; NO - najszybsze okrążenie; NU - nie ukończył; DK - dyskwalifikacje; NZ - nie zakwalifikował się |
Ważne wyścigi | |
---|---|
Debiut | Grand Prix Australii 1996 (#1) |
Pierwsze pole position | Grand Prix Austrii 1998 (#12) |
Pierwsze punkty | Grand Prix San Marino 1997 (#12) |
Pierwsze podium | Grand Prix Kanady 1997 (#12) |
Pierwsze najszybsze okrążenie | Grand Prix Hiszpanii 1997 (#14) |
Pierwsze zwycięstwo | Grand Prix Brazylii 2003 (#111) |
Najwyższe pozycje | |
Kwalifikacje | 1 |
Wyścig | 1 |
Inne | |
Kierowca testowy | 1995 - Minardi 1996 - Ferrari |
[edytuj] Linki zewnętrzne
McLaren | Renault | Ferrari | Honda | BMW | Toyota | ||||||
1 2 |
Alonso Hamilton |
3 4 |
Fisichella Kovalainen |
5 6 |
Massa Räikkönen |
7 8 |
Button Barrichello |
9 10 |
Heidfeld Kubica |
11 12 |
Schumacher Trulli |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Red Bull | Williams | Toro Rosso | Spyker | Super Aguri | |||||||
14 15 |
Coulthard Webber |
16 17 |
Rosberg Wurz |
18 19 |
Liuzzi Speed |
20 21 |
Sutil Albers |
22 23 |
Sato Davidson |
||
Oznaczenia: Mistrz świata Zwycięzca wyścigu |
Podwozie: Renault R27 • Silnik: Renault RS27 2,4l V8
Kierowcy: Giancarlo Fisichella (#3) • Heikki Kovalainen (#4)
Kierowcy testowi: Nelson Piquet Jr • Ricardo Zonta
Dyrektor: Flavio Briatore • Dyrektor techniczny: Bob Bell