Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny
Główna religia	Chrześcijaństwo
Czas założenia	1925
Wyznanie macierzyste	Kościół Adwentystów Dnia Siódmego
Klasyfikacja religii

Część serii dotyczącej
Adwentyzmu

Geneza
Chrześcijaństwo · Protestantyzm Baptyzm · Pietyzm Arminianizm · Metodyzm Baptyści Dnia Siódmego · Milleryzm
Historyczni przywódcy
William Miller · Joshua V. Himes Charles Fitch · Hiram Edson Ellen G. White · James White Joseph Bates · Uriah Smith Alonzo T. Jones · Ellet J. Waggoner Michał Belina-Czechowski
Nauka
Powtórne Przyjście Chrystusa · Sabat Kondycjonalizm · Wielki bój Millenaryzm · Sąd śledczy Duch Proroctwa · Kreacjonizm
Praktyki
Modlitwa · Chrzest przez zanurzenie Umywanie nóg · Wieczerza Pańska Studium Biblii · Ewangelizacja
Ważniejsze denominacje
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Kościół Adwentystów Odpocznienia Sabatu Kościół Adwentystów Obietnicy Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny · Kościół Reformowany Adwentystów Dnia Siódmego Rózga Pasterza · Trzecia Część Kościół Adwentystów Siódmego Dnia Stworzenia · Międzynarodowe Braterstwo Chrześcijański Kościół Adwentystów Pierwotny Chrześcijański Kościół Adwentystów

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny, czyli Adwentyści Reformowani, (ang. Seventh Day Adventist Reform Movement, w skrócie SDARM) – międzynarodowa organizacja religijna, działająca w ok. 125 krajach na całym świecie i posiadająca przeszło 35 000 członków. Jest chrześcijańskim Kościołem protestanckim o charakterze adwentystycznym. Władze kościoła znajdują się w Roanoke, w Virginii, USA. Działalnością ogólnoświatową zarządza Generalna Konferencja. Oficjalnie został zorganizowany w roku 1925, choć jako ruch istnieje od roku 1914. Jest organizacją całkowicie nizależną od innych kościołów. Nie ma też nic wspólnego ani z Kościołem Adwentystów Dnia Siódmego, ani ze Świadkami Jehowy.

Kościół akceptuje wszystkie cztery hasła reformacji: Sola Scriptura – Tylko Biblia, Sola Christus – Tylko Chrystus, Sola Gratia – Tylko łaska, Sola Fide – Tylko wiara

Spis treści

1 Powstanie i historia
2 Nauka i działalność Kościoła
3 Dialog ekumeniczny
4 Kościół w Polsce
- 4.1 Działalność
- 4.2 Kwestie prawne
5 Dane teleadresowe
6 Nazwy Kościoła w wybranych językach
7 Urzędnicy Generalnej Konferencji Kościoła
- 7.1 Prezydenci Generalnej Konferencji Kościoła
- 7.2 Sekretarze Generalnej Konferencji Kościoła
8 Sesje Generalnej Konferencji Kościoła
9 Zobacz też
10 Linki zewnętrzne

[edytuj] Powstanie i historia

[edytuj] Geneza

Historia Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny sięga 1914 r., kiedy nastąpiła mobilizacja wojska w Niemczech i Adwentyści musieli ustosunkować się do zaistniałej sytuacji (tzw. Wielki Kryzys, tj. I wojna światowa). Przewodniczący Zjednoczenia Wschodnioniemieckiego wraz z kolegium zatwierdzili, że wezwani do wojska Adwentyści winni służyć armii (również z bronią w ręku) i uczestniczyć w sobotę w obronie swego kraju. Choć stanowisko władz kościoła było w tej sprawie jednoznaczne, pewna mała grupa wiernych wiedziała, że nie mogą podporządkować się temu postanowieniu, gdyż byłoby to sprzeczne z Bożym prawem ^[1] i zasadą miłości nieprzyjaciół ^[2], a także przedwojennym stanowiskiem Kościoła w tej kwestii. ^[3] Odmawiający służenia w armii członkowie Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego ostatecznie zostali wykluczeni z Kościoła.

Około 4.000 osób z Niemiec i innych krajów Europy zostało z tej przyczyny wykluczonych. Po zakończeniu wojny, próby pojednania między wykluczonymi a Kościołem, mające miejsce w latach 1920 i 1922 zakończyły się niepowodzeniem i w dniach 14-20 lipca 1925 r. Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny został oficjalnie zorganizowany jako odrębna organizacja religijna, podczas pierwszej sesji Generalnej Konferencji w Gotha, Niemcy.

Podczas II wojny światowej Kościół Adwentystów Dnia Siódmego postąpił podobnie, jak w przypadku pierwszej ^[4]. Zatwierdziło to ostatecznie i nieodwołalnie rozłam z 1914 r. i brak możliwości pojednania między Kościołem Adwentystów Dnia Siódmego a Ruchem Reformacyjnym. Dlatego też w roku 1949 Generalna Konferencja Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny po czasie delegalizacji wojennej została ponownie zarejestrowana jako korporacja.

Generalna Konferencja miała pierwotnie swoją siedzibę w Isernhagen, Niemcy, następnie w Bazylei, Szwajcaria. Po II wojnie światowej władze przeniesiono do Sacramento, Kalifornia, USA. Obecnie znajdują się w Roanoke), Wirginia, USA.

[edytuj] Adwentyści Reformowani a prześladowania hitlerowskie

Członkowie Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny byli szczególnym obiektem prześladowań Hitlerowskich. Wynikało to z "odmawiania wszelkiej służby wojskowej, nie używania niemieckiego pozdrowienia, nie wspierania narodowo-socjalistycznych instytucji, takich jak: NSV, RLB, WHM, nastawienia międzynarodowego, nie uznawania żadnej ojczyzny i nazywania ludzi braćmi" ^[5]. Wielu Adwentystów Reformowanych zostało zamordowanych w okrutny sposób, np.: "Brata Ślachetkę rozebrano i związanego rzucono na dziedziniec, pewien gestapowiec skacząc deptał mu klatkę piersiową, aż została ona zmiażdżona i wówczas śmierć uwolniła brata Szlachetkę od tych strasznych tortur" ^[6]. Już 29 kwietnia 1936 r. zdelegalizowana została działalność Kościoła na podstawie dokumentu Pruskiej Tajnej Policji Państwowej: "Na podstawie § 1 VO prezydenta Rzeszy dla ochrony narodu i państwa z dn. 28.02.1933 (P.Dz.U. I S. 83) na obszarze całego państwa zostaje rozwiązana i zakazana sekta «Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny». Mienie zostaje skonfiskowane. Działanie wbrew temu zarządzeniu, będzie karane na podstawie § 4 VO z dn. 28.02.1933 r. Powód: «Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny» pod płaszczykiem działalności religijnej realizuje cele, które są sprzeczne ze światopoglądem socjalizmu narodowego . Zwolennicy tej sekty odmawiają udziału w służbie wojskowej i nie chcą stosować Niemieckiego pozdrowienia." ^[7] Adwentyści Reformowani nie stosowali się do tego zarządzenia, nadal realizując swoje cele, czego przykładem jest pastor Johann Hanselmann, przewodniczący Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny na Niemcy wschodnie, który został aresztowany i zamordowany w obozie Sachsenhausen w 1942 r. Jako powód podano: "Oskarżony objeżdżał wymieniony rejon – Saksonię, Brandenburgię, Pomorze, Śląsk i Prusy Wschodnie swoim samochodem i szukał zwolenników tej sekty, miał godziny biblijne i podawał Wieczerzę Pańską..." ^[8]. Akt oskarżenia do drugiego procesu w Halle (Saale) brzmiał: "Oskarżony był wcześniej kaznodzieją sekty «Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny», która na całym obszarze Rzeszy została rozwiązana i zakazana przez rozporządzenie zastępcy szefa Tajnej Państwowej Policji z dn. 29.04.1936 r. Sekta ta, posiadająca swoją siedzibę w Isernhagen, odłamała się w 1914 r. od dużego Zboru Adwentystów, ponieważ Adwentyści udzielając swoim zwolennikom zezwolenia na wykonywanie służby wojskowej, odstępują od swoich zasad. Reformatorzy byli zdania, że Adwentyści nie powinni swoim członkom udzielać takiego zezwolenia. Przeciwności te między Adwentystami, a Reformatorami zaostrzyły się jeszcze bardziej po narodowym powstaniu. Podczas gdy zwolennicy Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego stanęli całkowicie po stronie narodowo-socjalistycznej władzy, zastosowali się do niemieckiego pozdrowienia, posyłali swoje dzieci do narodowo-socjalistycznych organizacji i wykonywali służbę wojskową, zwolennicy Ruchu Reformacyjnego trzymali się niewzruszenie swoich starych zasad. Pod płaszczykiem ruchu religijnego zmierzają do celów sprzecznych ze światopoglądem socjalizmu narodowego… Reformatorzy reprezentują stanowisko, że rozkazowi mogą podporządkować się jedynie wtedy, jeżeli nie jest on sprzeczny z zasadami Biblii, ponieważ oni więcej muszą słuchać Boga niż ludzi." ^[9].

[edytuj] Przypisy

↑ 2 Mojż. 20, 8-10. 13
↑ Mat. 5, 44
↑ E. G. White, Testimonies for the Church, tom I, s. 361
↑ zob. Pamiętnik "Nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci"
↑ zob. Pamiętnik "Nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci", s. 16
↑ Follow Their Faith, s. 27
↑ Follow Their Faith, s. 21
↑ Pamiętnik "Nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci", s. 15
↑ Follow Their Faith, s. 23

[edytuj] Nauka i działalność Kościoła

Zobacz w Wikiźródłach tekst Zasady Wiary Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny

[edytuj] Bóg i człowiek

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny wierzy w Boga w Trzech Osobach – Ojca, Syna i Ducha Świętego (1J 5,7; Mt 28,19), który stworzył świat w ciągu sześciu literalnych dni (Rdz 1). Człowiek miał od początku wolną wolę. Pierwsza para ludzka zgrzeszyła za namową szatana – upadłego anioła (Iz 14,12), straciła nieśmiertelność i potrzebuje zbawienia.

[edytuj] Zbawienie

Zbawienie uważane jest za dar łaski Bożej udzielany człowiekowi niezależnie od uczynków, a przez wiarę w pojednawczą śmierć Jezusa Chrystusa za grzechy świata. Do zbawienia konieczna jest pokuta, posłuszeństwo i odrodzenie z Ducha Świętego, na mocy śmierci Jezusa Chrystusa – który będąc odwiecznym Bogiem, przyszedł na Ziemię w ludzkiej, upadłej naturze i żył życiem doskonałym, nigdy nie grzesząc. Odrzuca się predestynację, doktrynę Raz zbawiony, na zawsze zbawiony oraz Tajemnicze Pochwycenie ludu Bożego przed plagami. Ruch Reformacyjny wierzy, że od momentu zaistnienia grzechu we wszechświecie, trwa wielki bój pomiędzy Bogiem, a szatanem, w który zaangażowane są wszystkie istoty.

[edytuj] Powtórne Przyjście Chrystusa

Zgodnie z nazwą Kościół kładzie nacisk na dwie istotne doktryny. Pierwsza z nich to wiara w bliski powrót Jezusa Chrystusa na ziemię, który zakończy obecną epokę zła zmartwychwstaniem sprawiedliwych i zabraniem ich do nieba na tysiąc lat, w celu przeprowadzenia sądu. Po Millenium nastąpi trzecie przyjście Chrystusa na Ziemię, Sąd ostateczny i zamieszkanie zbawionych na Ziemi.

[edytuj] Sabat

Druga istotna nauka to Sabat jako dzień święty zgodnie z IV przykazaniem biblijnego dekalogu (Wj. 20,8). Sobotnie święto uznaje się za nieprzemijający w czasie dzień odpocznienia (Hebr. 4,9). Wyznawcy w każdą sobotę uczestniczą w nabożeństwach, składających się z dwóch części: studium Biblii przeprowadzanego na podstawie międzynarodowego kwartalnika pt. Sobotnie Lekcje Biblijne oraz Kazania Słowa Bożego; powstrzymują się w tym dniu od pracy zarobkowej, rozmów na tematy świeckie oraz obowiązków całego tygodnia, skupiając uwagę na Bogu.

[edytuj] Obrzędy Kościoła

Kościół uznaje trzy obrzędy: chrzest przyjmowany w wieku świadomym przez całkowite zanurzenie w wodzie, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, obrzęd pokory – umywanie nóg, oraz społeczność chleba i wina podczas Wieczerzy Pańskiej.

[edytuj] Reforma zdrowia i ubioru, działalność społeczna

Wyznawcy Kościoła prowadzą zdrowy tryb życia całkowicie powstrzymując się od tytoniu, alkoholu, narkotyków, herbaty, kawy. Wszystkich członków obowiązuje dieta wegetariańska. Kościół czynnie popiera i propaguje wegetarianizm na całym świecie (m.in. poprzez wydawanie literatury oraz w swoich placówkach). Członkowie są zobowiązani do godnego prezentowania Chrystusa przez właściwe ubieranie się i odrzucenie biżuterii (Iz. 3; 1Tym 2,9-10). Ruch Reformacyjny posiada w różnych krajach własne szkoły, uczelnie, sanatoria, szpitale i domy wydawnicze.

[edytuj] Pismo Święte

Podstawą wszelkiej nauki i praktyki jest jedynie Pismo Święte (37 ksiąg Starego Testamentu i 27 ksiąg Nowego Testamentu). Kościół odrzuca wszystkie apokryfy i księgi deuterokanoniczne pod względem kanonicznym, nie podważając jednak zawartych w nich faktów potwierdzonych przez historię.

[edytuj] Sąd śledczy

Kościół uważa, że po okresie "2300 wieczorów i poranków" (Dn 8,14) kończących się w roku 1844, żyjemy w okresie pierwszej fazy sądu Bożego (sądu śledczego) oraz pieczętowania "Stu czterdziestu czterech tysięcy" (Obj. 7). Kościół swoje posłannictwo widzi w głoszeniu światu orędzia trzech aniołów (Obj. 14) mówiącego o nadejściu godziny sądu Bożego, powszechnym odstępstwie w religiach, zsfałszowaniu dekalogu i rychłym powrocie Chrystusa na Ziemię w chwale.

[edytuj] Świątynia w niebie i pośrednictwo Chrystusa

Ruch Reformacyjny wierzy, że w niebie znajduje się świątynia wyglądająca tak samo, jak ta na Ziemi za czasów Mojżesza (Hebr 8,1.2). Uważa się, że została wzniesiona przez samego Boga i jest miejscem, w którym obecnie znajduje się Jezus Chrystus pełniąc urząd arykapłana i jedynego pośrednika między Bogiem a ludźmi aż do zakończenia czasu łaski.

[edytuj] Małżeństwo

Małżeństwo uważane jest za świętą instytucję ustanowioną przez Boga w Edenie. Odrzuca się możliwość ponownego zawarcia ślubu, aż do śmierci jednego z małżonków.

[edytuj] Dary Ducha Świętego i Duch Proroctwa

Kościół wierzy w aktualność darów Ducha Świętego. Ellen G. White uznaje się za prorokinię Bożą w czasie końca, która ma wzmocnić i pokrzepić lud Boży, dając mu natchnione świadectwa od Boga. Jej pisma stanowią natchniony komentarz do Biblii, jako do jedynej podstawy wiary, który pomaga ustrzec się przed błędną interpretacją Słowa Bożego.

[edytuj] Tradycja Apostolska

Kościół odrzuca autorytet tradycji, a więc także zwierzchnictwo papieża, modlitwy do świętych, chrzest niemowląt, spowiedź, kult obrazów, świętych, relikwi i Maryi, krucyfiksy, transsubstancjację, odpusty, msze święte, nieśmiertelność duszy, modlitwy za zmarłych, ludzkich kapłanów, sakramenty, niepokalane poczęcie Maryi Panny, wieczne męki piekielne, czyściec, świętość niedzieli, Sukcesję apostolską, i inne nie wynikające z Biblii nauki i zwyczaje. Odrzuca się również istnienie świętych miejsc (świątynie, sanktuaria, katedry), świętej kasty (księża, papieże) oraz świętych rytuałów.

[edytuj] Przepisy Żydowskie

Uważa się, że Jezus Chrystus zniósł ważność Mojżeszowego Prawa Ceremonialnego, które regulowało kwestie służby kapłanów w świątyni, obrzezania i świąt żydowskich, wypełniając je na sobie. Nie naruszył jednak ważności Prawa Moralnego – Dziesięciu Przykazań.

[edytuj] Pacyfizm i polityka

Z uwagi na to, że Kościół w całości akceptuje Dekalog, istotną sprawą staje się pacyfizm. Wyznawcy Ruchu Reformacyjnego nie uczestniczą w działaniach wojennych, czego dowód dali podczas obu wojen światowych, gdy większość chrześcijan służyła w armii, oni byli prześladowani i mordowani za odmowę przelania krwi wroga. Do dzisiaj Kościół stoi na stanowisku, iż nie należy mieszać się w sprawy militarne i polityczne. Ta zasada miłości bliźniego i uznanie życia za wartość najwyższą wyróżnia Ruch Reformacyjny spośród innych wyznań protestanckich i adwentystycznych. Publikacja Kościoła pt. Pamiętnik "Nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci" jest zebraniem dowodów świadczących o wierności adwentystów reformowanych wobec zasad wiary podczas prześladowań hitlerowskich, za co spotkały ich tortury i śmierć.

[edytuj] Publikacje Kościoła

[edytuj] Książki

Fundamentalne Nauki Chrześcijańskie Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny

Autor: Doktrynalne Konsylium Generalnej Konferencji

Tytuł oryginału: Fundamental Christian Doctrines of the Seventh Day Adventist Reform Movement

Oficjalna deklaracja wiary opracowana przez Generalną Konferencję. Zawiera ona 25 zasad wiary wraz z obszernym komentarzem i cytatami biblijnymi. Jest to rozszerzona i uzupełniona wersja zasad wiary przyjętych przez Kościół podczas sesji Generalnej Konferencji w roku 1925 w Gotha.

Historia Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny

Autor: A. Balbach

Tytuł oryginału: History of the Seventh Day Adventist Reform Movement

Obszerne dzieło ukazujące okoliczności powstania i rozwoju Ruchu Reformacyjnego na całym świecie. Pierwsze rozdziały skupiają się wokół Generalnej Konferencji w Minneapolis, w stanie Minnesota, w roku 1888, odstępstwie w roku 1914 i wczesnym doświadczeniom reformatorów. Kolejne opisują postęp dzieła na skale ogólnoświatową, zorganizowanie się w roku 1925 oraz historię Kościoła w wielu krajach.

Śpiewnik Reformacyjny

Autor: Komitet Muzyczny Generalnej Konferencji

Tytuł oryginału: Reformation Hymnal

Oficjalny śpiewnik Kościoła, zawierający 700 pieśni. Zawarte w nim pieśni to zarówno tradycyjne pieśni adwentystyczne, jak też pieśni innych denominacji. Wśród autorów i kompozytorów pieśni w nim zawartych, najsławniejsi to Fanny J. Crosby, William J. Kirkpatrick, Franklin E. Belden, Marcin Luter, czy Charles Wesley. Śpiewnik ten dostępny jest wielu wersjach językowych.

Nie bój się mała trzódko

Autor: E. G. White

Tytuł oryginału: Fear Not, Little Flock

Jest to chrystocentryczny materiał zawierający tekst Biblijny na każdy dzień roku opatrzony komentarzem Ellen G. White. Stosuje się go do prowadzenia porannego rozmyślania nad Słowem Bożym.

Pieczętowanie Ludu Bożego

Autor: A. C. Sas

Tytuł oryginału: Sealing of God's People

Publikacja prezentuje kwestię klasy 144.000 opieczętowanych oraz samego pieczętowania z punktu widzenia Biblii, pierwszych adwentystów, stanowiska Ellen G. White oraz materiałów zawartych w Seventh-Day Adventist Encyclopedia. Autor był prezydentem Generalnej Konferencji w latach 1995 do 2003.

[edytuj] Czasopisma

Generalna Konferencja publikuje trzy kwartalniki: Reformation Herald (Zwiastun Reformacyjny), Sabbath Bible Lessons (Sobotnie Lekcje Biblijne), jako podręcznik do prowadzenia Szkoły Sobotniej, oraz Youth Messenger – czasopismo dla młodzieży. Są one następnie tłumaczone i wydawane w różnych językach.

[edytuj] Dialog ekumeniczny

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny w pełni popiera wolność religijną i prawo do niej każdego człowieka. Członkowie są zobowiązani do poszanowania wszystkich ludzi bez względu na wyznanie czy narodowość. Kościół jednak nie jest i nie był nigdy członkiem organizacji międzywyznaniowych ani ekumenicznych. Nie popiera także w żaden sposób dialogu ekumanicznego, co różni go od innych denominacji adwentystycznych.

[edytuj] Kościół w Polsce

[edytuj] Działalność

W Polsce Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny reprezentowany jest głównie na Śląsku, choć członkowie znajdują się również na Pomorzu, Lubelszczyźnie, Podkarpaciu czy w Polsce centralnej. Kościół dysponuje Domem Modlitwy znajdującym się w Rudzie Śląskiej. Prowadzi nabożeństwa i odczyty w różnych częściach Polski, wydaje literaturę religijną, z czego co kwartał Sobotnie Lekcje Biblijne oraz co rok Odczyty na tydzień modlitwy. Prowadzi działalność dobroczynną i zdrowotną. Czynnie propaguje wegetarianizm. Popiera ochronę środowiska.

[edytuj] Kwestie prawne

Ruch Reformacyjny jest od roku 1990 wpisany do Rejestru Kościołów i Związków Wyznaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji RP pod nr 48, z początku pod źle przetłumaczoną nazwą "Społeczność Adwentystów Dnia Siódmego Poruszenie Reformacyjne", a obecnie "Adwentyści Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny", co jest poprawnym tłumaczeniem oryginalnej nazwy wspólnoty: "Seventh Day Adventist Reform Movement". Jest społecznością działającą legalnie na terenie całej Polski. Przewodniczącym Zjednoczenia Polskiego jest Władysław Szalbot.

[edytuj] Dane teleadresowe

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny w Rzeczypospolitej Polskiej

ul. Piłsudskiego 149

41-707 Ruda Śląska

tel. 0 32 206 37 12

[edytuj] Nazwy Kościoła w wybranych językach

Nazwa	Język
Seventh Day Adventist Reform Movement	Język angielski
Adventistoj de la Sepa Tago – Reformacia Movado	Esperanto
Adventistes du Septieme Jour Mouvement des Reformes	Język francuski
Iglesia Adventista del Séptimo Día Movimiento de Reforma	Język hiszpański
Zevende Dags Adventisten Reformatie Beweging	Język niderlandzki
Gemeinschaft der Siebenten Tags Adventisten Reformationsbewegung	Język niemiecki
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny	Język polski
Igreja Adventista do Sétimo Dia Movimento de Reforma	Język portugalski
Церковь Адвентистов Седьмого Дня Реформационного Движения	Język rosyjski
Biserica Adventistă de Ziua a Şaptea – Miscarea de Reforma	Język rumuński
Reformni Pokret Adventista Sedmog Dana	Język serbski
Hetednap Adventista Reformmozgalom	Język węgierski
Avventisti del Settimo Giorno Movimento di Riforma	Język włoski

[edytuj] Urzędnicy Generalnej Konferencji Kościoła

[edytuj] Prezydenci Generalnej Konferencji Kościoła

–	Okres urzędowania	Imię i nazwisko	Narodowość
1.	1925 – 1934	Otto Welp	Niemcy
2.	1934 – 1942	Willi Maas	Niemcy
3.	1942 – 1948	Albert Mueller	Niemcy
4.	1948 – 1951	Carlos Kozel	Argentyna
5.	1951 – 1959	Dumitro Nicolici	Rumunia
6.	1959 – 1963	Andre Lavrik	Brazylia
7.	1963 – 1967	Clyde Stewart	Australia
8.	1967 – 1979	Francisco Devai	Brazylia
9.	1979 – 1983	Wilhelm Volpp	Niemcy
10.	1983 – 1991	João Moreno	Niemcy
11.	1991 – 1995	Neville Brittain	Australia
12.	1995 – 2003	Alfredo Carlos Sas	Brazylia
13.	od 2003	Duraisamy Sureshkumar	Indie

[edytuj] Sekretarze Generalnej Konferencji Kościoła

–	Okres urzędowania	Imię i nazwisko	Narodowość
1.	1925 – 1934	Willi Maas	Niemcy
2.	1934 – 1948	A. Rieck	Niemcy
3.	1948 – 1951	Dumitru Nicolici	Rumunia
4.	1951 – 1955	Clyde Stewart	Australia
5.	1955 – 1963	Ivan Smith	Stany Zjednoczone
6.	1963 – 1967	Alfons Balbach	Brazylia
7.	1967 – 1971	Alex Norman Macdonald	Stany Zjednoczone
8.	1971 – 1980	Alfons Balbach (ponownie)	Brazylia
9.	1980 – 1987	Alex Norman Macdonald (ponownie)	Stany Zjednoczone
10.	1987 – 1995	Alfredo Carlos Sas	Brazylia
11.	1995 – 1999	Davi Paes Silva	Brazylia
12.	1999 – 2001	John Garbi	Stany Zjednoczone
13.	2001 – 2003	Benjamin Burec	Stany Zjednoczone
14.	od 2003	David Zic	Kanada

[edytuj] Sesje Generalnej Konferencji Kościoła

–	Rok	Miejsce sesji	Państwo
1.	1925	Gotha	Niemcy
2.	1928	Isernhagen	Niemcy
3.	1931	Isernhagen	Niemcy
4.	1934	Budapeszt	Węgry
5.	1948	Haga	Holandia
6.	1951	Zeist	Holandia
7.	1955	São Paulo	Brazylia
8.	1959	São Paulo	Brazylia
9.	1963	Gross Gerau	Niemcy
10.	1967	São Paulo	Brazylia
11.	1971	Brasília	Brazylia
12.	1975	Brasília	Brazylia
13.	1979	Bushkill Falls (Pensylwania)	Stany Zjednoczone
14.	1983	Puslinch (Ontario)	Kanada
15.	1987	Braganca Paulista	Brazylia
16.	1991	Breuberg	Niemcy
17.	1995	Voineasa	Rumunia
18.	1999	Itu	Brazylia
19.	2003	Itu	Brazylia
20.	2007	Cheju	Korea Południowa